Tuesday, June 23, 2009

ไป Praque กันมั้ย

วันนี้เปิดบล๊อกของสาวคนนึง เธอร้องเพลงนี้เอาไว้ ไอ้เราก็ไม่เคยฟัง (บ้านนอกจริงๆ) ก็เลยลองหา mv มาดู เเล้วก็เห็นว่า ถ่ายที่ Prague นี่หว่า เเต่สภาพที่ถ่ายนี่ โล่งมากไม่มีคนเลย ผิดกับที่เราไป เพราะตอนเราไปจตุรัสตรงนี้มีงานอีสเตอร์อ่ะ คนอย่างกะหนอน เห็นเเล้วคิดถึงตอนไปเที่ยวจัง ลงรูปหน่อยดีกว่า

"Lucky" Official Video With Colbie Caillat




g

Monday, June 22, 2009

Output from เมื่อบุ๋นไปเป็นนางแบบ Portrait

วันนี้ได้ CD จากพี่ตากล้องคนนึง เลยเอารูปมาลงซะหน่อย ขอบคุณพี่ต๋องนะคะ

เราได้เห็นรูปจากหลายๆกล้องเเล้ว เเต่ยังไม่ได้ CD (ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้รึปล่าว) ส่วนรูปที่พี่ๆเค้าลงในพันทิบไว้ เราก็ยังไม่ได้เซฟ เมื่อวานเข้าไปดูกระทู้ กะว่าจะเซฟซะหน่อย .....หายเรียบ เวงกำ -_-" กระทู้กลุ่มย่อยนี่เค้าลบทิ้งกันด้วยหรือนี่ เเค่เดือนกว่าๆเองนะ

พี่เค้าบอกว่าถ้าจะเอารูปลงเน็ตให้เอารูปที่เค้า resize ไว้ให้ เราก็โอเค เชื่อฟังตากล้อง (มันก็เลยมี watermark ของพี่เค้าอยู่ด้วยนะ)


พักนี้ชอบรูปตัวเองเเบบขำๆ สงสัยถ่ายรูปบ่อยเกิน เบื่อหน้าตัวเอง


อีกซักรูป

เพื่อน ? แปลกๆใน Hi5

เคสที่ 1 :
มีคนมา add hi5 เรา เราก็งงว่าใคร เพราะชื่อและรูปเค้าไม่ระบุสัญชาติเลย เเต่เห็นเป็นผู้หญิงก็เลยรับ add ไป (ใน hi5 เราค่อนข้างจะซี้ซั้วอ่ะ ใครขอ add ก็รับหมด) หลังจากนั้นก็มาค้นพบว่า เค้าไม่ใช่เพื่อนเรา เเละเราไม่เคยรู้จักกันเลย เเต่ไม่เป็นไร เค้าทักไรมา เราก็ทักทายกลับไปบ้างเป็นครั้งคราว หลังจากนั้นเค้าก็เริ่ม add เพื่อนเรา เเละแฟนเรา (งงว่ะ ไม่รู้จักแล้วจะ add ต่อไปทำไมหลายๆคน เพราะดูท่าทางเค้าไม่ใช่พวก add ทำยอดอ่ะ มีเพื่อนเเค่ 100 คนเอง)

เคสที่ 2 :
โอ๊ะ....... เหมือนจะเป็นเดจาวู มีคนมา add hi5 เรา เราก็งงว่าใคร เพราะชื่อและรูปเค้าไม่ระบุสัญชาติเลย (อีกเเล้ว) หลังจากเปิดเข้าไปดู hi5 เค้า (เริ่มฉลาดขึ้น ต้องเช็คโพรไฟล์ก่อน add ซะหน่อย) เราก็เห็นเพื่อนที่ทำงานเราคนนึงอยู่ใน friend list ก็เลยเข้าใจว่า อ๋อ.....คงจะเป็นใครซักคนที่ทำงานน่ะเเหละ ก็เลยรับ add ไป ปรากฎว่า...ชีก็เป็นใครก็ไม่รู้อีกเเล้วอ่ะ เเต่ก็มาทักทายเราบ้าง เราก็ตอบกลับไปบ้าง (ตามมารยาท) หลังจากนั้นก็มีเพื่อนที่ทำงานเราหลายคน โทรมาถามเราว่า เธอคนน้ี้คือใครเหรอ เค้ามา add hi5 เรา เห็นมีบุ๋นอยู่ใน list เห็นบุ๋นคุยกับเค้า บลาๆๆ (เรากลายเป็น reference ไปซะงั้น) ตอนนี้เห็นมีเพื่อนที่ทำงานเราอยู่ใน friend list เค้า 7 คนละ วันนี้เห็นมีเพื่อนที่อื่นของเราอยู่ใน friend list เค้าอีก 2 คน (งงอีกเเล้ว ไม่รู้จักแล้วจะ add ต่อไปทำไมหลายๆคน เพราะดูท่าทางเค้าไม่ใช่พวก add ทำยอดอ่ะ มีเพื่อนเเค่ 100 คนเอง)

สองคนนี้เข้ามาดู hi5 เราบ่อยด้วยนะ เฉลี่ยเเล้วมาดูทุกอาทิตย์เลย (งงจริงๆ มาดูอะไรกันบ่อยๆ เพื่อนชั้นยังนานๆมาดูที) เเล้วเราไม่เข้าใจคนพวกนี้เลยอ่ะ ไม่ใช้รูปตัวเอง ใช้รูปคนอื่น
- เคสเเรก เค้าใช้รูปพริตตี้ (มีรูปเดียวไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยเพิ่มรูป ซึ่งเราว่าคงไม่ใช่รูปเค้าหรอก)
- เคสสอง ใช้รูปคนธรรมดาที่โพสต์ในเน็ต เปลี่ยนรูปไปเรื่อย เเต่รูปไม่เคยซ้ำคน เเละจะเป็นรูปที่เห็นหน้าไม่ชัด หันหลังบ้างหันข้างบ้าง (ที่รู้ก็เพราะ หลายรูปเป็นสาวๆที่เราตามอ่านบล๊อกเค้าอยู่)

คุณไม่จริงใจกับคนอื่น ไม่แสดงตัวตนที่เเท้จริง เเล้วคุณต้องการอะไรจากมิตรภาพนี้เหรอ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อที่คุณบอก หรือสิ่งที่คุณเล่ามันเรื่องจริงรึปล่าว

ไม่เข้าใจคนพวกนี้ๆจริงๆ ทำไปเพื่ออะไรเนี่ย

Saturday, June 20, 2009

คดีฆาตกรรมในตู้ปิดตาย

เมื่อวันก่อนนึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรไม่รู้ ไปเปิดตู้รองเท้าที่ปิดตาย ( ขออธิบายก่อนที่บ้านมีตู้รองเท้า 3 ตู้ ตู้นี้เป็นตู้ที่ไม่ได้มีการเปิดมานาน เนื่องจากตอนนี้มีเตาแกีสปิคนิกเเละโต๊ะเล็กๆวางบังอยู่ ) เปิดมาถึงกับช๊อค เพราะว่ามีรองเท้าหมดสภาพดับอนาถเต็มตู้ T_T

เนื่องจากเป็นการตายที่จับมือใครดมไม่ได้ เราจึงขอเรียกว่า คดีฆาตกรรมในตู้ปิดตาย .......

จริงๆก็อย่างที่รู้ๆกันว่ารองเท้าที่ไม่ได้ใช้ พอนานๆไป ยางกับหนังมันจะเสื่อม (เปิดตู้มาเห็นพื้นรองเท้าผุเป็นผงๆเลยอ่ะ) วันนี้เราก็เลยทำศพให้ผู้จากไป (พูดง่ายๆก็คือ รื้อตู้ เอารองเท้าออกมาทิ้งนั่นเอง) เสียดายเหมือนกัน บางคู่ซื้อมาเป็นพันเเต่ใส่เเค่2-3 ครั้งเอง บางคู่ก็ไม่เคยใส่เลย เเต่กาวเสืื่อม ทั้งสาย ทั้งพื้น หลุดออกเป็นชิ้นๆ (ซื้อมาตั้งเเต่ป.ตรี จนบัดนี้ยังไม่เคยใส่ คิดว่าคงไม่หยิบมันมาอีกเเล้วล่ะ ก็ทิ้งมันไป อย่าเอามันไปซ่อมเลย)

ไหนๆก็รื้อเเล้ว ก็จัดระเบียบกันซะหน่อย เอารองเท้าที่มีอยู่ทั้งหมด มาขัดมาล้าง เก็บเข้าตู้ (เพราะมีที่ว่างเเล้ว) เข้ากล่องให้เป็นระเบียบ (เพราะตู้เก็บไม่พอ) นับๆไปตอนนี้เหลืออยู่ 36 คู่ อืม.....ใส่ได้ทั้งเดือนไม่ซ้ำคู่เลยนะเนี่ย (คิดมาตลอดมาเราไม่ค่อยมีรองเท้าใส่ สงสัยจะคิดผิดแฮะ)

Monday, June 8, 2009

ฉันต้องทำ ทำอะไรซักอย่างเเร้ววววว....มาออกกำลังกายกันเถอะ

กันยายนปีที่เเล้ว เราไปผ่าชอกโกแลตซีสต์มา (เออ...ไม่เคยอัพบล๊อกเรื่องนี้เลยแฮะ ไว้มาอัพดีกว่า เป็นความรู้ให้ผู้อื่น)

หลังจากผ่า หมอก็ฉีดฮอร์โมนให้เรา เป็นการรักษาระยะยาว เพื่อไม่ให้มันกลับมาเป็นอีก (พูดให้ดูดีว่าเป็นฮอร์โมน เเต่จริงๆมันก็คือยาคุมน่ะเเหละ) ข้อเสียของยาตัวนี้ (ที่เราเจอ) ก็คือ เลือดออกกะปิดกะปอย ปวดกระดูก เป็นตะคริวง่ายโคตรๆ (จากปกติก็เป็นตะคริวง่ายอยู่เเล้ว เดี๋ยวนี้แค่เอื้อมหยิบของ หรือถอดเสื้อก็พาลจะเป็นตะคริวซะเเล้ว) สาเหตุที่ปวดกระดูก กับเป็นตะคริวง่ายก็เพราะ...ยาคุมมันทำให้ฮอร์โมนเราเปลี่ยน ตอนนี้เราจะเป็นคนวัยทอง อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย เเละมีโอกาสเป็นกระดูกพรุน (เพราะมวลกระดูกลดลง) คุณหมอก็เลยให้ทานแคลเซียมเสริม วันละ 2 เม็ด เเต่เราก็ยังคงปวดกระดูก และเป็นตะคริวอยู่ดี

หมอบอกว่า ต้องออกกำลังกายด้วย ถ้าไม่ออกก็จะเป็นอย่างงี้เเหละ เพราะแคลเซียมมันช่วยได้แค่ระดับหนึ่ง (อันนี้เราเติมเอง) ต้องออกกำลังกายเพื่อสร้างมวลกระดูก เราก็...เพิกเฉย 555 ก็ขี้เกียจอ่ะ อยากทำอย่างอื่นมากกว่า เช่น เล่นเน็ต อิอิ เป็นตะคริวก็ทน ปวดกระดูกก็อดทน แต่ตอนนี้ไม่ไหวเเล้วอ่ะ เริ่มปวดกระดูกมากขึ้น เมื่อคืน...เป็นตะคริวกลางดึก ปวดมากๆ เป็นตั้งเเต่ขามาถึงก้น นอนไม่ได้เลย เช้าแล้วขายังเจ็บๆ ก้นก็เจ็บๆ นั่งไม่ได้ เดินกระเพลก เลยลางานหนึ่งวันนอนกลิ้งไปมา เพราะเดินกับนั่งไม่ค่อยได้ เจ็บ แต่ตอนนี้หายเเล้ว

เจอเหตุการณ์วันนี้เข้า บอกตัวเองเลย ไม่ได้การละ ต้องทำอะไรซักอย่าง ออกกำลังกายโดยด่วน คงเริ่มจากอะไรง่ายๆ ให้ร่างกายเริ่มปรับตัวได้ เเล้วคงจะไปฟิตเนสเหมือนเมื่อก่อน (เมื่อก่อนนี่คือ 2 ปีที่เเล้วนะ ปีที่เเล้วจนถึงปีนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลยอ่ะ) Fit for life !!!