ฉันต้องทำ ทำอะไรซักอย่างเเร้ววววว....มาออกกำลังกายกันเถอะ

กันยายนปีที่เเล้ว เราไปผ่าชอกโกแลตซีสต์มา (เออ...ไม่เคยอัพบล๊อกเรื่องนี้เลยแฮะ ไว้มาอัพดีกว่า เป็นความรู้ให้ผู้อื่น)

หลังจากผ่า หมอก็ฉีดฮอร์โมนให้เรา เป็นการรักษาระยะยาว เพื่อไม่ให้มันกลับมาเป็นอีก (พูดให้ดูดีว่าเป็นฮอร์โมน เเต่จริงๆมันก็คือยาคุมน่ะเเหละ) ข้อเสียของยาตัวนี้ (ที่เราเจอ) ก็คือ เลือดออกกะปิดกะปอย ปวดกระดูก เป็นตะคริวง่ายโคตรๆ (จากปกติก็เป็นตะคริวง่ายอยู่เเล้ว เดี๋ยวนี้แค่เอื้อมหยิบของ หรือถอดเสื้อก็พาลจะเป็นตะคริวซะเเล้ว) สาเหตุที่ปวดกระดูก กับเป็นตะคริวง่ายก็เพราะ...ยาคุมมันทำให้ฮอร์โมนเราเปลี่ยน ตอนนี้เราจะเป็นคนวัยทอง อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย เเละมีโอกาสเป็นกระดูกพรุน (เพราะมวลกระดูกลดลง) คุณหมอก็เลยให้ทานแคลเซียมเสริม วันละ 2 เม็ด เเต่เราก็ยังคงปวดกระดูก และเป็นตะคริวอยู่ดี

หมอบอกว่า ต้องออกกำลังกายด้วย ถ้าไม่ออกก็จะเป็นอย่างงี้เเหละ เพราะแคลเซียมมันช่วยได้แค่ระดับหนึ่ง (อันนี้เราเติมเอง) ต้องออกกำลังกายเพื่อสร้างมวลกระดูก เราก็...เพิกเฉย 555 ก็ขี้เกียจอ่ะ อยากทำอย่างอื่นมากกว่า เช่น เล่นเน็ต อิอิ เป็นตะคริวก็ทน ปวดกระดูกก็อดทน แต่ตอนนี้ไม่ไหวเเล้วอ่ะ เริ่มปวดกระดูกมากขึ้น เมื่อคืน...เป็นตะคริวกลางดึก ปวดมากๆ เป็นตั้งเเต่ขามาถึงก้น นอนไม่ได้เลย เช้าแล้วขายังเจ็บๆ ก้นก็เจ็บๆ นั่งไม่ได้ เดินกระเพลก เลยลางานหนึ่งวันนอนกลิ้งไปมา เพราะเดินกับนั่งไม่ค่อยได้ เจ็บ แต่ตอนนี้หายเเล้ว

เจอเหตุการณ์วันนี้เข้า บอกตัวเองเลย ไม่ได้การละ ต้องทำอะไรซักอย่าง ออกกำลังกายโดยด่วน คงเริ่มจากอะไรง่ายๆ ให้ร่างกายเริ่มปรับตัวได้ เเล้วคงจะไปฟิตเนสเหมือนเมื่อก่อน (เมื่อก่อนนี่คือ 2 ปีที่เเล้วนะ ปีที่เเล้วจนถึงปีนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลยอ่ะ) Fit for life !!!