เมื่อวานเป็นวันเกิดพี่เเบงก์ ขอให้พี่เเบงก์ มีงาน มีเงิน และมีความสุขมากๆนะคะ
พี่ชายที่เเสนดีที่สุดของเรา (เเน่นอน เพราะเรามีพี่ชายคนเดียว) ถึงเเม้เราจะทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง เเต่เราก็รักกันและจะดูแลกันอย่างงี้ไปตลอด รักพี่เเบงก์มากๆเลยนะ
ขอพ่วงด้วยคุณเเม่อีกคน เพราะเดือนนี้เป็นวันเเม่ เเม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงใครจะมองเราเป็นยังไง ถึงใครจะไม่รัก ไม่สนใจเรา เเต่เเม่คือคนที่คอยดูแลห่วงใย และคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ ไม่ว่าเราจะทุกข์ หรือ สุข บุ๋นรักเเม่ค่ะ ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกเเม่
สำหรับเราครอบครัวคือสิ่งที่มีค่าและสำคัญที่สุดในชีิวิต
Tuesday, August 25, 2009
Sunday, August 23, 2009
That's my cap !!!
เมื่อเดือนพฤษภา เราทำหมวกอาราเล่หาย (คล้องไว้กับกระเป๋าถือเเล้วหล่นไปตอนไหนไม่รู้) โคตรเสียดายเลยอ่ะ มันน่ารักมากกกกกก ใส่ไปเดินพารากอน มีฝรั่งเดินมาถามด้วยว่า ยูซื้อมาจากไหน ฮือออออ จริงๆมันหาซื้อไม่ยากนะ ร้านใต้ตึกเราเอง เเต่จะซื้อหมวกหน้าตาเหมือนเดิมก็กะไร รู้สึกเสียศักดิ์ศรีว่ะ (เเต่ทำไม ทีน้องเห็ดคิโนโกะ ซื้อได้ฟะ ไม่เข้าใจตัวเองแฮะ)
หมวกน่าร๊ากกกกกก
วันนี้เล่นเน็ต.... เรารู้เเล้วว่าใครเอาหมวกเราไป !!!!!
นังนู๋วาเนสซ่า เอาหมวกชั้นคืนมานะ !!!!
หมวกน่าร๊ากกกกกก
วันนี้เล่นเน็ต.... เรารู้เเล้วว่าใครเอาหมวกเราไป !!!!!
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
นังนู๋วาเนสซ่า เอาหมวกชั้นคืนมานะ !!!!
Wednesday, August 19, 2009
Don't judge me by my family name
คนเราเค้ามองกันที่ตรงไหน ? นึกถึงเพลงของน้ำชาขึ้นมาเลย " รักแท้ รักที่อะไร ตับไตไส้พุง หรือ รักกางเกงที่นุ่ง ว่าดูสวยดี รักที่นามสกุล รักยี่ห้อรถยนต์ รักเพราะว่าไม่จน มีสตางก์ให้จ่าย " อืม....คนเราเดี๋ญวนี้อาจจะชอบมองกันที่เปลือกนอก เสื้อผ้าการเเต่งตัว รถที่ใช้ ฐานะการเงิน รวมถึงนามสกุล !!!
เพื่อนๆกันเองน่ะ ไม่มีใครสนใจนามสกุลเราอยู่เเล้ว (หรืออาจมีเเต่เราไม่รู้ 555) ตั้งเเต่สมัยเรียนก็มีเเต่ผู้ใหญ่เท่านั้นเเหละ ที่ถามเราว่า เราเป็นอะไรกับหมอ ว. เป็นอะไรกับอาจารย์ จ. บลา บลา บลา รู้เเหละว่านามสกุลเราน่ะ มันเป็นนามสกุลเก่า ก็เลยมีคนดังบ้าง คนรวยบ้าง เเต่เราไม่รู้จักเค้านะ เพราะตระกูลค่อนข้างใหญ่ ญาติทางพ่อที่เรารู้จักก็ธรรมดาทั่วๆไปนี่เเหละ
มีคนมาเล่าให้เราฟังว่า มีคนถามว่า "อย่างบุ๋นทำไมจะต้องมาทำงานอีก นามสกุลออกจะดัง" ฟังเเล้วอึ้งเลยนะ ใจก็คิดว่า จะบ้าเหรอ พ่อเเม่ชั้นไม่ได้รวยนะ หรือถ้าเกิดรวยจริงๆ จะให้งอมืองอเท้า เเบมือขอเงินพ่อเเม่เนี่ยนะ คิดได้ไง ตัดสินคนจากนามสกุลเเค่นี้เหรอ
เพื่อนๆกันเองน่ะ ไม่มีใครสนใจนามสกุลเราอยู่เเล้ว (หรืออาจมีเเต่เราไม่รู้ 555) ตั้งเเต่สมัยเรียนก็มีเเต่ผู้ใหญ่เท่านั้นเเหละ ที่ถามเราว่า เราเป็นอะไรกับหมอ ว. เป็นอะไรกับอาจารย์ จ. บลา บลา บลา รู้เเหละว่านามสกุลเราน่ะ มันเป็นนามสกุลเก่า ก็เลยมีคนดังบ้าง คนรวยบ้าง เเต่เราไม่รู้จักเค้านะ เพราะตระกูลค่อนข้างใหญ่ ญาติทางพ่อที่เรารู้จักก็ธรรมดาทั่วๆไปนี่เเหละ
มีคนมาเล่าให้เราฟังว่า มีคนถามว่า "อย่างบุ๋นทำไมจะต้องมาทำงานอีก นามสกุลออกจะดัง" ฟังเเล้วอึ้งเลยนะ ใจก็คิดว่า จะบ้าเหรอ พ่อเเม่ชั้นไม่ได้รวยนะ หรือถ้าเกิดรวยจริงๆ จะให้งอมืองอเท้า เเบมือขอเงินพ่อเเม่เนี่ยนะ คิดได้ไง ตัดสินคนจากนามสกุลเเค่นี้เหรอ
Sunday, August 16, 2009
อยากได้กระเป๋าใบนี้อ่ะ ทำไงดี T_T
อยากได้กระเป๋าใบนึง ถูกใจอย่างแรง Chanel classic flat bag 10 นิ้ว สีแดง ใจจริงไม่นิยมของก๊อปนะ ถ้าไม่ซื้อของจริงก็ซื้อของไม่มียี่ห้อไปเลย เเต่ใบนี้ราคามันเเรงมากกกกกกก ไม่สามารถ (จริงๆเเค่ใบละหมื่นก็ไม่ซื้อเเล้ว นี่ใบละ 80000 กว่าบาท (มั้ง คิดเรทเเบบคร่าวๆ) เเต่มันโดนใจมากเลยนะ
ลองไปหาของก๊อป แบบไม่มียี่ห้อ ที่ทำดีไซน์คล้ายๆ ก็ไม่เจอไซส์เท่าที่เราอยากได้ เจอใบเล็กๆ ไม่ก็ใบใหญ่ไปเลย แถมไม่มีสีแดงอีก เซ็งชะมัด
กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะซื้อของก๊อปดีมั้ยเนี่ย ฮือๆ อยากได้อ่ะ ชอบบบบบบบบ
ลองไปหาของก๊อป แบบไม่มียี่ห้อ ที่ทำดีไซน์คล้ายๆ ก็ไม่เจอไซส์เท่าที่เราอยากได้ เจอใบเล็กๆ ไม่ก็ใบใหญ่ไปเลย แถมไม่มีสีแดงอีก เซ็งชะมัด
กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะซื้อของก๊อปดีมั้ยเนี่ย ฮือๆ อยากได้อ่ะ ชอบบบบบบบบ
Saturday, August 8, 2009
Endometriosis เยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่
เยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ หรือ Endometriosis ก็คือ การที่เยื่อบุมดลูกมันไปขึ้นที่อื่น ข้างนอกโพรงมดลูกนั่นเอง
(ย้อนความรู้ชีววิทยาสมัยมัธยมกันนิดนึง....ปกติใน 1 รอบเดือน รังไข่จะผลิตฮอร์โมน estogen ปริมาณมาก เพื่อกระตุ้นให้เยื่อบุมดลูกเจริญและหนาตัวขึ้น มีเส้นเลือดมาเลี้ยง เพื่อเตรียมรับการตั้งครรภ์ ถ้าไข่ตก เเละได้รัยการผสม ก็จะเข้าไปฝังตัวอยู่ในเยื่อบุมดลูก เเต่ถ้าไม่ได้รับการผสม ไข่ก็จะสลายไป ระดับฮอร์โมนก็จะลด และ เยื่อบุมดลูกก็จะหลุดลอกออกมาเป็นประจำเดือน) จุดที่มันจะไปขึ้นก็มี รังไข่ ท่อนำไข่ ผนังด้านนอกของมดลูก ลำไส้ และอวัยวะอื่นๆในช่องเชิงกราน ทีนี้มันก็มีการหลุดลอกตามวัฏจักรของรอบเดือนน่ะเเหละ เเต่เพราะมันไม่ได้อยู่ในมดลูก มันก็เลยออกมาทางช่องคลอดเเบบประจำเดือนไม่ได้ ทำให้เกิดการอักเสบเเละกลไกของร่างกายสร้างผังผืดมาล้อมมันเอาไว้ พอเป็นอย่างงี้นานๆเข้า ผังผืดก็หน้าขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นถุงน้ำ (cyst) เเละเลือดที่ขังอยู่ข้างในก็จะข้นขึ้นเเละสึคล้ำเหมือนชอกโกแลต เค้าก็เลยเรียกไอ้เจ้าถุงเลือดนี้ว่า Chocolate cyst นั่นเอง
ถ้าเยื่อบุมดลูกแทรกตัวไปในกล้ามเนื้อมดลูก เเล้วมันก็จะสร้างผังผืดซึ่งทำให้ปวดท้องมากเวลามีปะจำเดือน เเละมีบุตรยาก (โรคนี้เรียกว่า Adenomyosis)
อาการทั่วไปในโรคกลุ่มนี้ (เรียกรวมนะ เพราะมันเป็นตระกูลเดียวกันอ่ะ เกิดจากที่เยื่อบุมดลูกมันเจริญผิดที่)
1. ปวดท้องเวลามีประจำเดือน บางรายปวดลามไปถึงหลัง
2. ประจำเดือนผิดปกติ มาน้อย มามาก มาประปิดประปอย ฯลฯ
3. เจ็บปวดเวลามีเพศสัมพันธ์
จริงๆเเล้วโรคนี้ไม่อันตรายถึงชีวิต เเต่มันสร้างความรำคาญ เเละเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิต เพราะอาการปวดท้อง เเละ มีลูกยาก
สาเหตุของโรค ....สาเหตุที่แท้จริงนั้นยังไม่ทราบแน่ชัด สันนิษฐานว่าเกิดจากเลือดประจำเดือนไหลย้อนกลับเข้าไป (ซึ่งมันก็มีเซลล์เยื่อบุมดลูกอยู่) เเล้วไปฝังตัวอยู่ตามอวัยวะต่างๆ
ปัจจัยเสี่ยง จริงๆทุกคนมีสิทธิเป็นโรคนี้ เเต่ปัจจัยที่มีผลให้เสี่ยงมากขึ้นก็คือ
1. มีคนในครอบครัวเป็นโรคนี้
2. มีประจำเดือนตั้งเเต่อายุน้อย เเละมีรอบสั้น เช่น เดือนละ 2 ครั้ง หรือ มีประจำเดือนมากกว่า 7 วัน
การป้องกัน
1. หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างมีประจำเดือน (เพราะจะทำให้ประจำเดือนไหลย้อนกลับ)
2. มีลูกเร็วๆ (เพราะเวลาตังครรภ์ จะไม่มีประจำเดือน ฮอร์โมนที่เปลี่ยนเเปลง ทำให้เยื่อบุมดลูกฝ่อลง)
การรักษา
1. ใช้ยา (ฮอร์โมน) เพื่อไม่ให้มีประจำเดือน ทำให้เยื่อบุมดลูกไม่เจริญขึ้นมา
2. ผ่าตัด
3. ใช้ยาร่วมกับการผ่าตัด
(ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.thaiclinic.com/endometriosis.html, http://www.ladinaclub.com/en/women-health/detail.php?KnowledgeID=373, http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=looknava&date=15-06-2007&group=4&gblog=1)
เอาล่ะ ทฤษฎีเเล้ว มาเข้าเรื่องของเราดีกว่า.....ไอ้ที่พูดมา 3 โรค เราเป็นหมดเลยทั้ง 3 โรค T_T
ทำไมเราถึงไปตรวจ มีความผิดปกติยังไง ?
เราเป็นคนที่ประจำเดือนมาตรงเวลา 28 วัน มาหลายปีเเล้ว เเต่ช่วงหลังมาไม่ค่อยตรง เราก็เลยกินยาสตรี มันก็เลยมาตรงเหมือนเดิม เเต่พอเดือนเมษาปีที่เเล้ว ประจำเดือนมาช้าไปสองอาทิตย์ ทั้งๆที่กินยาสตรีเเล้วนะ นอกจากมาช้าเเล้ว มันยังมา 8 วัน (ปกติเรามา 6 วัน) แถมวันท้ายๆ ยังเป็นเลือดสีแดงสดอีกต่างหาก
เรารอดูอาการอีกหนึ่งเดือน คือเดือนพฤษภา ปรากฎว่าก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือมาช้า เเละมานานผิดปกติ ประกอบกับ...ไม่รู้คิดไปเองรึป่าวนะ พุงเราป่องมากๆ ตอนเช้าตื่นมาพุงควรฟีบ เเต่ดันป่อง เเถมแขม่วไม่ลงด้วย เราก็เลยไปตรวจที่โรงพยาบาล V หมอบอกว่าเป็น chocolate cyst ขนาดเกือบๆ 2 เซ็นต์ฯ ที่รังไข่ข้างซ้าย เเต่ของดูอาการเดือนหน้าก่อนว่าเป็นไง ถ้ามันโตขึ้นก็ต้องรักษา พอเดือนมิถุนา เราไปหาหมออีกที ปรากฎว่า ขนาดโตเป็น 3 เซ็นต์ฯเเล้ว หมอบอกว่ามันโตเร็วมาก ต้องผ่าออกอย่างเดียว เพราะกินยาคงเอาไม่อยู่ เราก็เลยย้ายไปหาหมอที่โรงพยาบาล N เพราะเป็นอาจารย์หมอของพี่ชายเรา เพื่อตรวจอีกรอบ ตรวจเเล้วหมอบอกว่าเราเป็นทั้งสามอย่าง เเละเป็นเยอะมาก มีถุงขนาด 3 เซ็นต์ กับ 6 เซ็นต์ อยู่ในรังไข่ข้างซ้าย ฉะนั้นต้องผ่าสถานเดียว เเล้วก็ต้องฉีดฮอร์โมนดูเเลมันอีก 2 ปี
รูปข้างล่างนี้ คือมดลูกเราเอง 555 เราผ่าตัดแบบส่องกล้องน่ะ หมายเลข 1 คือ มดลูก หมายเลข 2 คือรังไข่ข้างซ้าย หมายเลข3 คือรังไข่ข้างขวา สังเกตได้ว่า รังไข่ข้างขวาจะฟีบๆ เเต่ข้างซ้ายนี่ เต่งมากๆ (ก็มีถุงน้ำรวมตั้ง 9 เซ็นต์ อ่ะ )
อีกรูปคือตอนที่เจาะรังไข่เเล้ว เลือดจะคล้ำๆ เหมือนสีชอกโกแลต
ตอนที่ผ่าใช้เวลานานมาก เเถมต้องสวนก้นให้หมดไส้หมดพุง (ทำdetox ดีๆนี่เอง) ทรมานอ่ะ หลังจากผ่า หมอบอกว่า นอกจาก chocolate cyst ในรังไข่เเล้ว เราก็มีผังผืดเกาะที่ลำไส้ เเละท่อนำไข่ (มันกำลังจะลามไปเเล้วววววววว) เเละมี Adenomyosis เล็กน้อย เเต่อันนี้ผ่าไม่ได้ ให้อดทนต่อไป
หลังจากผ่าเเล้ว เราต้องฉีดฮอร์โมน (ถ้าพูดง่ายๆก็คือยาคุมน่ะเเหละ) เพราะเราเป็นค่อนข้างหนัก โรคนี้เป็นแล้วไม่หายขาดนะ หลายๆปีผ่านไป มันก็จะเกิดอีก เเละจากอายุเรา เจอขนาดใหญ่อย่างงี้ มีเเนวโน้มว่ามันจะกลับมาเป็นภายในไม่กี่ปี เลยต้องควบคุมไว้ ยาที่เราฉีดคือ DMPA (depot medoxy progesterone acetate) ซึ่งคือยาคุมชนิดฉีดนั่นเอง ในการคุมกำเนิดจะฉีด DMPA 150 mg ทุก 3 เดือน เเต่ในการรักษา endometriosis เคสเรา คือ ฉีด 100 mg ทุกเดือน (คิดูละกันว่าปริมาณ ฮอร์โมนจะเยอะขนาดไหน)
กลไกการทำงานของ DMPA
(ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.clinicrak.com/birthcontrol/lady_dmpa01.shtml )
จริงๆผลข้างเคียงของ DMPA มีมากกว่านี้นะ หมอที่รักษาเราบอกมา มันจะทำให้เราเหมือนคนวัยทอง จะร้อนวูบวาบ อารมณ์หงุดหงิด มวลกระดูกลดลง ทำให้เราต้องกินเเคลเซียมเสริมด้วย ไม่งั้นเดี๋ยวกระดูกพรุน T-T ก็รักษากันต่อไป.....ตอนนี้เราฉีดมาปีนึงละ เลยลด dose ลง เหลือ 3 เดือน ฉีดครั้ง
หวังว่าคงไม่เป็นอีก ในเร็ววันนี้
รู้สึกเขียน blog นี้ วนไปวนมาไงไม่รู้ คือมีข้อมูลเยอะอ่ะ อยากพูดไปหมดเลย ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มก็ถามมาได้นะ ตอนนี้เชี่ยวชาญเรื่องนี้พอสมควรเลยล่ะ
(ย้อนความรู้ชีววิทยาสมัยมัธยมกันนิดนึง....ปกติใน 1 รอบเดือน รังไข่จะผลิตฮอร์โมน estogen ปริมาณมาก เพื่อกระตุ้นให้เยื่อบุมดลูกเจริญและหนาตัวขึ้น มีเส้นเลือดมาเลี้ยง เพื่อเตรียมรับการตั้งครรภ์ ถ้าไข่ตก เเละได้รัยการผสม ก็จะเข้าไปฝังตัวอยู่ในเยื่อบุมดลูก เเต่ถ้าไม่ได้รับการผสม ไข่ก็จะสลายไป ระดับฮอร์โมนก็จะลด และ เยื่อบุมดลูกก็จะหลุดลอกออกมาเป็นประจำเดือน) จุดที่มันจะไปขึ้นก็มี รังไข่ ท่อนำไข่ ผนังด้านนอกของมดลูก ลำไส้ และอวัยวะอื่นๆในช่องเชิงกราน ทีนี้มันก็มีการหลุดลอกตามวัฏจักรของรอบเดือนน่ะเเหละ เเต่เพราะมันไม่ได้อยู่ในมดลูก มันก็เลยออกมาทางช่องคลอดเเบบประจำเดือนไม่ได้ ทำให้เกิดการอักเสบเเละกลไกของร่างกายสร้างผังผืดมาล้อมมันเอาไว้ พอเป็นอย่างงี้นานๆเข้า ผังผืดก็หน้าขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นถุงน้ำ (cyst) เเละเลือดที่ขังอยู่ข้างในก็จะข้นขึ้นเเละสึคล้ำเหมือนชอกโกแลต เค้าก็เลยเรียกไอ้เจ้าถุงเลือดนี้ว่า Chocolate cyst นั่นเอง
ถ้าเยื่อบุมดลูกแทรกตัวไปในกล้ามเนื้อมดลูก เเล้วมันก็จะสร้างผังผืดซึ่งทำให้ปวดท้องมากเวลามีปะจำเดือน เเละมีบุตรยาก (โรคนี้เรียกว่า Adenomyosis)
อาการทั่วไปในโรคกลุ่มนี้ (เรียกรวมนะ เพราะมันเป็นตระกูลเดียวกันอ่ะ เกิดจากที่เยื่อบุมดลูกมันเจริญผิดที่)
1. ปวดท้องเวลามีประจำเดือน บางรายปวดลามไปถึงหลัง
2. ประจำเดือนผิดปกติ มาน้อย มามาก มาประปิดประปอย ฯลฯ
3. เจ็บปวดเวลามีเพศสัมพันธ์
จริงๆเเล้วโรคนี้ไม่อันตรายถึงชีวิต เเต่มันสร้างความรำคาญ เเละเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิต เพราะอาการปวดท้อง เเละ มีลูกยาก
สาเหตุของโรค ....สาเหตุที่แท้จริงนั้นยังไม่ทราบแน่ชัด สันนิษฐานว่าเกิดจากเลือดประจำเดือนไหลย้อนกลับเข้าไป (ซึ่งมันก็มีเซลล์เยื่อบุมดลูกอยู่) เเล้วไปฝังตัวอยู่ตามอวัยวะต่างๆ
ปัจจัยเสี่ยง จริงๆทุกคนมีสิทธิเป็นโรคนี้ เเต่ปัจจัยที่มีผลให้เสี่ยงมากขึ้นก็คือ
1. มีคนในครอบครัวเป็นโรคนี้
2. มีประจำเดือนตั้งเเต่อายุน้อย เเละมีรอบสั้น เช่น เดือนละ 2 ครั้ง หรือ มีประจำเดือนมากกว่า 7 วัน
การป้องกัน
1. หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างมีประจำเดือน (เพราะจะทำให้ประจำเดือนไหลย้อนกลับ)
2. มีลูกเร็วๆ (เพราะเวลาตังครรภ์ จะไม่มีประจำเดือน ฮอร์โมนที่เปลี่ยนเเปลง ทำให้เยื่อบุมดลูกฝ่อลง)
การรักษา
1. ใช้ยา (ฮอร์โมน) เพื่อไม่ให้มีประจำเดือน ทำให้เยื่อบุมดลูกไม่เจริญขึ้นมา
2. ผ่าตัด
3. ใช้ยาร่วมกับการผ่าตัด
(ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.thaiclinic.com/endometriosis.html, http://www.ladinaclub.com/en/women-health/detail.php?KnowledgeID=373, http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=looknava&date=15-06-2007&group=4&gblog=1)
เอาล่ะ ทฤษฎีเเล้ว มาเข้าเรื่องของเราดีกว่า.....ไอ้ที่พูดมา 3 โรค เราเป็นหมดเลยทั้ง 3 โรค T_T
ทำไมเราถึงไปตรวจ มีความผิดปกติยังไง ?
เราเป็นคนที่ประจำเดือนมาตรงเวลา 28 วัน มาหลายปีเเล้ว เเต่ช่วงหลังมาไม่ค่อยตรง เราก็เลยกินยาสตรี มันก็เลยมาตรงเหมือนเดิม เเต่พอเดือนเมษาปีที่เเล้ว ประจำเดือนมาช้าไปสองอาทิตย์ ทั้งๆที่กินยาสตรีเเล้วนะ นอกจากมาช้าเเล้ว มันยังมา 8 วัน (ปกติเรามา 6 วัน) แถมวันท้ายๆ ยังเป็นเลือดสีแดงสดอีกต่างหาก
เรารอดูอาการอีกหนึ่งเดือน คือเดือนพฤษภา ปรากฎว่าก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือมาช้า เเละมานานผิดปกติ ประกอบกับ...ไม่รู้คิดไปเองรึป่าวนะ พุงเราป่องมากๆ ตอนเช้าตื่นมาพุงควรฟีบ เเต่ดันป่อง เเถมแขม่วไม่ลงด้วย เราก็เลยไปตรวจที่โรงพยาบาล V หมอบอกว่าเป็น chocolate cyst ขนาดเกือบๆ 2 เซ็นต์ฯ ที่รังไข่ข้างซ้าย เเต่ของดูอาการเดือนหน้าก่อนว่าเป็นไง ถ้ามันโตขึ้นก็ต้องรักษา พอเดือนมิถุนา เราไปหาหมออีกที ปรากฎว่า ขนาดโตเป็น 3 เซ็นต์ฯเเล้ว หมอบอกว่ามันโตเร็วมาก ต้องผ่าออกอย่างเดียว เพราะกินยาคงเอาไม่อยู่ เราก็เลยย้ายไปหาหมอที่โรงพยาบาล N เพราะเป็นอาจารย์หมอของพี่ชายเรา เพื่อตรวจอีกรอบ ตรวจเเล้วหมอบอกว่าเราเป็นทั้งสามอย่าง เเละเป็นเยอะมาก มีถุงขนาด 3 เซ็นต์ กับ 6 เซ็นต์ อยู่ในรังไข่ข้างซ้าย ฉะนั้นต้องผ่าสถานเดียว เเล้วก็ต้องฉีดฮอร์โมนดูเเลมันอีก 2 ปี
รูปข้างล่างนี้ คือมดลูกเราเอง 555 เราผ่าตัดแบบส่องกล้องน่ะ หมายเลข 1 คือ มดลูก หมายเลข 2 คือรังไข่ข้างซ้าย หมายเลข3 คือรังไข่ข้างขวา สังเกตได้ว่า รังไข่ข้างขวาจะฟีบๆ เเต่ข้างซ้ายนี่ เต่งมากๆ (ก็มีถุงน้ำรวมตั้ง 9 เซ็นต์ อ่ะ )
อีกรูปคือตอนที่เจาะรังไข่เเล้ว เลือดจะคล้ำๆ เหมือนสีชอกโกแลต
ตอนที่ผ่าใช้เวลานานมาก เเถมต้องสวนก้นให้หมดไส้หมดพุง (ทำdetox ดีๆนี่เอง) ทรมานอ่ะ หลังจากผ่า หมอบอกว่า นอกจาก chocolate cyst ในรังไข่เเล้ว เราก็มีผังผืดเกาะที่ลำไส้ เเละท่อนำไข่ (มันกำลังจะลามไปเเล้วววววววว) เเละมี Adenomyosis เล็กน้อย เเต่อันนี้ผ่าไม่ได้ ให้อดทนต่อไป
หลังจากผ่าเเล้ว เราต้องฉีดฮอร์โมน (ถ้าพูดง่ายๆก็คือยาคุมน่ะเเหละ) เพราะเราเป็นค่อนข้างหนัก โรคนี้เป็นแล้วไม่หายขาดนะ หลายๆปีผ่านไป มันก็จะเกิดอีก เเละจากอายุเรา เจอขนาดใหญ่อย่างงี้ มีเเนวโน้มว่ามันจะกลับมาเป็นภายในไม่กี่ปี เลยต้องควบคุมไว้ ยาที่เราฉีดคือ DMPA (depot medoxy progesterone acetate) ซึ่งคือยาคุมชนิดฉีดนั่นเอง ในการคุมกำเนิดจะฉีด DMPA 150 mg ทุก 3 เดือน เเต่ในการรักษา endometriosis เคสเรา คือ ฉีด 100 mg ทุกเดือน (คิดูละกันว่าปริมาณ ฮอร์โมนจะเยอะขนาดไหน)
กลไกการทำงานของ DMPA
จริงๆผลข้างเคียงของ DMPA มีมากกว่านี้นะ หมอที่รักษาเราบอกมา มันจะทำให้เราเหมือนคนวัยทอง จะร้อนวูบวาบ อารมณ์หงุดหงิด มวลกระดูกลดลง ทำให้เราต้องกินเเคลเซียมเสริมด้วย ไม่งั้นเดี๋ยวกระดูกพรุน T-T ก็รักษากันต่อไป.....ตอนนี้เราฉีดมาปีนึงละ เลยลด dose ลง เหลือ 3 เดือน ฉีดครั้ง
หวังว่าคงไม่เป็นอีก ในเร็ววันนี้
รู้สึกเขียน blog นี้ วนไปวนมาไงไม่รู้ คือมีข้อมูลเยอะอ่ะ อยากพูดไปหมดเลย ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มก็ถามมาได้นะ ตอนนี้เชี่ยวชาญเรื่องนี้พอสมควรเลยล่ะ
Tuesday, August 4, 2009
จิตตก กับ เรื่อง......เดิมๆ
เบื่อตัวเองว่ะ
รักเธอจนเหนื่อย หัวใจ - -
ป.ล. ขี้เกียจแก้ให้ฟัง imeem ได้จบเพลง เอางี้ก็เเล้วกันนะ ง่ายๆ
รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ
วันที่ลางเลือน กับคืนที่เลือนลาง เหม่อลอยคว้างเหมือนคนหมดทางไปต่อ
ใจที่ให้ไป อาจยังไม่เพียงพอ ถ้ามันพอก็คงไม่เป็นอย่างนี้
ใกล้กันเหมือนมันยิ่งไกล ไม่ยอมเผยใจสักที ไม่เคยเห็นใจคนที่มันรักเธอ
ดูเหมือนมีใจ ก็ทำเหมือนมีใจ ไม่ทันไรเดี๋ยวเดียวก็กลายเป็นอื่น
ไม่มีหัวใจอย่าทน ไม่อยากรักกันอย่าฝืน บอกเลยฉันเป็นคนอื่นจะไม่ฝืนหัวใจ
อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ำไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิดยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื่อยไป สายลมมันโชยเอื่อย รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ
คนไม่มีใจ อย่าทำเหมือนมีใจ เปิดได้ไหมเผยใจให้เห็นกันหน่อย
ถ้ามีหัวใจจะรอ ถ้าอยากรักกันจะคอย บอกเพียงว่ารักสักหน่อยก็จะคอยเรื่อยไป
อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ำไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิดยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื่อยไป สายลมมันโชยเอื่อย รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ
ใจที่ให้ไป อาจยังไม่เพียงพอ ถ้ามันพอก็คงไม่เป็นอย่างนี้
ใกล้กันเหมือนมันยิ่งไกล ไม่ยอมเผยใจสักที ไม่เคยเห็นใจคนที่มันรักเธอ
ดูเหมือนมีใจ ก็ทำเหมือนมีใจ ไม่ทันไรเดี๋ยวเดียวก็กลายเป็นอื่น
ไม่มีหัวใจอย่าทน ไม่อยากรักกันอย่าฝืน บอกเลยฉันเป็นคนอื่นจะไม่ฝืนหัวใจ
อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ำไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิดยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื่อยไป สายลมมันโชยเอื่อย รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ
คนไม่มีใจ อย่าทำเหมือนมีใจ เปิดได้ไหมเผยใจให้เห็นกันหน่อย
ถ้ามีหัวใจจะรอ ถ้าอยากรักกันจะคอย บอกเพียงว่ารักสักหน่อยก็จะคอยเรื่อยไป
อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ำไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิดยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื่อยไป สายลมมันโชยเอื่อย รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ
รักเธอจนเหนื่อย หัวใจ - -
ป.ล. ขี้เกียจแก้ให้ฟัง imeem ได้จบเพลง เอางี้ก็เเล้วกันนะ ง่ายๆ
Saturday, August 1, 2009
RETURN OF MY KINOKO
เดิมตุ๊กตาติดเสาอากาศรถเราเป็นน้องเห็ดมาริโอ้ เเต่มีคนๆนึง เอารถเราไปขับต่างจังหวัดด้วยความเร็วสูง 160km/hr น้องเห็ดเราเลยกระเด็นหล่นไป (เคืองนะเนี่ย -_-*)
เราก็ตามล่าหาน้องเห็ดตัวใหม่ เเต่มันไม่มีเเล้วอ่ะ ฮือออออออ ก็เลย....เอามือมาใส่เเทน
เราก็ตามล่าหาน้องเห็ดตัวใหม่ เเต่มันไม่มีเเล้วอ่ะ ฮือออออออ ก็เลย....เอามือมาใส่เเทน
ดูเเล้ว เหมือนเราเป็นสาวก "เพื่อน" ในการ์ตูนเรื่อง 20th century boy เลยแฮะ (เเม่เห็นครั้งเเรกตกใจ นึกว่าชูนิ้วกลาง)
หลังจากเปลี่ยนเป็นน้องนิ้วได้ซักครึ่งปี ..... ร้านที่เราซื้อน้องเห็ดคิโนโกะ ก็...เอาน้องเห็ดกลับมาขายอีกครั้ง เย๊๊๊ !!!!
มันเป็นพวงกุญเเจ (น้องเห็ดตัวเก่าเป็นตุ๊กตา) เเต่มัน adapt กันได้ 555555
คิโนโกะตัวใหม่ เเต่น่ารักเหมือนเดิม อิอิ
มันเป็นพวงกุญเเจ (น้องเห็ดตัวเก่าเป็นตุ๊กตา) เเต่มัน adapt กันได้ 555555
คิโนโกะตัวใหม่ เเต่น่ารักเหมือนเดิม อิอิ
Subscribe to:
Posts (Atom)