Sunday, January 24, 2010

ปีใหม่ ผมทรงใหม่

ปีใหม่ทีไร เราเปลี่ยนทรงผมทุกทีไม่รู้เป็นไร ปีนี้ก็เอาอีก จริงๆตั้งใจว่าจะยืด แต่ว่าร้านไม่เเนะนำ กลัวผมเสีย แถมโดนบางคนบ่นว่า ประหยัดซะมั่ง ก็เลยไม่ไปร้านประจำที่ตัดครั้งละ 700 บาท แต่ไปร้านเเถวที่ทำงาน ตัดครั้งละ 150 บาท แทน หุหุ (ตัดไม่สวย ห้ามบ่นด้วย เพราะบอกเองว่าให้ประหยัด)

Bfore (พยายามจะหารูปที่ดูดีกว่านี้ เเต่ว่าพักนี้ไม่เคยปล่อยผมถ่ายรูปเลยอ่ะ)



ผมยาวมากๆๆๆ ถ้าไดร์ตรงก็ยาวเกือบกลางหลังได้เเล้ว ข้างหน้าก็ยาวเท่ากัน ไม่เป็นทรงอะไร เราก็เลยไปตัดออก เพราะผมเสียมากด้วย จะได้เลี้ยงใหม่ เเล้วขอให้ช่างเค้าตัดเป็นทรงที่หัวพองๆหน่อย เพราะผมเราค่อนข้างลีบ ออกมาได้เป็นอย่างงี้

After

ผมสั้นไปเยอะมาก เบาหัวสุดๆ ดูเป็นทรงขึ้น เเต่ยังเป็นผมดัดอยู่เพราะว่าไม่ได้ยืด พอผมสั้นก็ดูหน้าบวมเล็กน้อย เเต่ก็ชอบนะ ดูเด็กดี อิอิ

ดูๆไปเริ่มคล้ายทรงน้องพอลล่าที่อยากได้ซะด้วยซิ ชอบบบบบบบ

Saturday, January 23, 2010

สมุดบันทึกช่วยจำ แหลกว่านี้มีอีกมั้ย (บทสรุป)

หลังจากเลิกไปซักพัก เอมันก็โทรมาหาเรา บอกว่าจะไปขุดทองที่เบลเยี่ยม เพราะมีเพื่อนอยู่ที่โน่น เราก็งงๆ เรียนก็ยังไม่จบ พ่อเเม่ก็ไม่ได้จะรวย แล้วพ่อเเม่จะอยู่ยังไง เเต่มันบอกว่ายังไงๆ มันก็จะไป จำเนื้อหาที่คุยไม่ได้เเล้ว เเต่ใจความประมาณว่า เลิกกะเราเเล้วช้ำมาก อยู่ไม่ได้ ไม่สนใจใครเเล้ว พ่อเเม่พี่น้อง เราก็....ไม่สนใจ เรื่องของมัน ถ้าช้ำรักเเค่นี้ เเล้วยอมทิ้งอนาคตก็เรื่องของแก ไม่ใช่เรื่องของชั้น

ตั้งเเต่เลิกกันไป มันไม่เคยมาง้อเราเลยนะ ไม่เคยมาขอคืนดี เเล้วมันจะมาบอกว่าช้ำรักมากกกกก เราว่ามันดูตลกไปหน่อย

วันนึงมันก็โทรมาลาเรา บอกว่าจะไปเบลเยี่ยมเเล้ว (ถ้าจำไม่ผิด คือเดือนสิงหา) เราก็บ๊ายบายมันอ่ะนะ

วันต่อมา ...หรือกี่ชั่วโมงผ่านไปก็ไม่รู้ เราออนเอ็ม เอมันก็มาทักเรา พิมภาษาไทยเลยนะ บอกว่าอยู่ที่สนามบินเบลเยี่ยม รอเพื่อนมารับหรือไงเนี่ยเเหละ เราก็คุยกะมันนิดหน่อย เเล้วมันก็ถามเราว่าเมืองไทยกี่โมงเเล้ว เราก็บอกเวลาไป เเล้วถามมันกลับว่า ที่โน่นกี่โมง มันก็ออกเอ็มไปเลย

วันรุ่งขึ้นเราก็ไม่ได้สนใจอะไร พอวันถัดมาเราคุยกะหมี
"หมีรู้เรื่องที่เอไปเบลเยี่ยมใช่ป่ะ"
"ไปเบลเยี่ยมอะไรเหรอ งง เมื่อวานมันยังมามหาลัยอยู่เลย"
"...."

หลอกตูเหรอเนี่ย เราเลยกระหน่ำโทรเข้ามือถือมัน เครื่องยังเปิดอยู่นะ เเต่มันไม่รับโทรสับ ตอนกลางคืนเราออนเจอมันในเอ็ม ก็เลยเข้าไปทัก มันยังเนียนนะ บอกว่าอยู่เบลเยี่ยม (คนเรา....) พอเราบอกว่ายอมรับมาซะว่าไม่ได้ไปไหน เรารู้ความจริงหมดเเล้ว มาหลอกเราว่าไปเบลเยี่ยม มีอย่างเหรอ บอกว่าไปวันนี้เเต่อีกสองวันก็มามหาลัยซะเเล้ว ถ้าไปตามที่บอกจริงๆตามเวลาเเล้ว ไปถึงสนามบินเบลเยี่ยมปุ๊ปก็นั่งเครื่องบินกลับเลยเนี่ยนะ แกจะบ้ารึไง มันยังมีหน้ามาตอบว่า ใช่ เราไปถึงเบลเยี่ยมเเล้วก็นั่งเครื่องกลับมาเลย

เราเลยไม่คุยกะมันอีกเลย

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ก็มีคนมาแอด MSN เรา คนที่มาแอดก็คือ น้องเจ นั่นเอง ระหว่างที่เรากะลังงงๆว่า น้องเจ มาแอด MSN เราทำไมหว่า น้องเค้าก็เล่าให้เราฟังว่า..
"เจอยากเคลียร์กับพี่บุ๋นมากเลยค่ะ"
"เคลียร์เรื่องอะไรเหรอ"
"เรื่องที่พี่เอไปเบลเยี่ยมเพราะเจ"
"....."

เอน่ะ กึ่งๆว่าไปจีบเจ ไปหาถึงหอที่ธรรมศาสตร์ ทั้งๆที่รู้ว่าเจก็มีแฟนเเล้ว แล้วก็บอกเจว่า บุ๋นเนี่ยร้ายมาก นิสัยไม่ดี ขี้วีน ขี้โมโห บลาๆๆๆ แล้วบุ๋นก็ชอบคนรวย ที่เลิกกะเอ เนี่ยเพราะว่ามีหนุ่มใหม่ขับ BM (มันปั้นน้ำเป็นตัวได้สุดยอดมาก) พอเลิกกะบุ๋น เอก็บอกว่าชอบเจ เเต่เจปฏิเสธ เอก็เลยโคตรช้ำรัก เพราะเจไม่รับรักเอ เอก็เลยไปเบลเยี่ยมดีกว่า ก่อนไปก็โทรมาหาเจ บอกว่าให้มาหาหน่อย จะยกรถของเอให้เจ แต่เจไม่ไป

ที่เจได้อีเมลล์เรามาเนี่ย เพราะว่า "ดี" เพื่อนของเอออนไลน์ MSN ด้วย log in ของ เอ เเล้วมาคุยกะเจ เจก็เลยขออีเมลล์เรามา เพราะอยากคุยด้วยเรื่องของเอ

จริงๆเราก็รู้นะว่า เอ มีเพื่อนรักชื่อดี เป็นเพื่อนเก่า แต่ว่าเราไม่เคยเห็นหน้า (มาคิดๆดูเเล้ว ไอ้ดีเนี่ย มันมีตัวตนป่าววะ)

ดียังบอกอีกว่า จริงๆน่ะ เอมันก็มี BM นะ เเต่มันไม่ขับ เพราะมันอยากให้ผู้หญิงน่ะ คบกับมันเพราะตัวมัน ไม่ใช่รถที่ขับ อุ๋มก็รู้นะว่าเอมี BM เพราะว่าอุ๋มน่ะ เคยขับรถชนกับรถของดี แล้วระหว่างรอประกันอยู่น่ะ เอก็ขับ BM มาหาดี อุ๋มก็เห็น

ครือ.......ไอ้เอเนี่ย ขับมิตซูบิชิเเชมป์ พ่อเค้าก็ขับเเชมป์เหมือนกัน (บ้านเอไม่ได้มีฐานะ เป็นชนชั้นกลาง เงินเดือนที่เอได้น่ะ น้อยกว่าเราเกือบครึ่งเลยล่ะ) เเล้วคนท่าทางเจ้าชู้เเบบนี้อ่ะนะ มี BM จะไม่ขับ ไม่มีทางซะล่ะ แถมดีเคยขับรถชนกะอุ๋ม เอาที่ไหนมาพูด อุ๋มน่ะเคยขับรถชนเเค่สองครั้ง ครั้งนึงชนกับรถเมล์ ครั้งนึงชนกับหมา ถ้าเคยชนกับดีจริงๆ ดีเป็นคนขับรถเมล์ หรือว่าเป็นหมาล่ะ

เราก็บอกเจไปว่า เเต่ที่เอเคยบอกเราน่ะ เค้าบอกว่าเจมาชอบเค้านะ (มาชอบเเต่เค้าไม่ได้คิดอะไร) เจก็บอกว่าไม่มีทาง เจไม่ได้ชอบ แล้วเจรู้รึป่าวว่ามันไม่ได้ไปเบลเยี่ยมจริงๆ บลาๆๆๆๆ

เท่านั้นเเหละขอเบอร์โทรสับคุยกันซะเลย เม๊าท์กันเป็นชั่วโมงๆ เรื่องความตอเเหลของไอ้เอนี่เเหละ

เหมือนว่าเราสองคนจะโดนมันหลอกทั้งคู่อ่ะ ตอเเหลได้อีก พูดกะเราอย่าง พูดกะเจอย่าง ใส่ร้ายเราสารพัดเราไม่รู้ว่าที่สรุปเราสองคนได้มาคุยกันเนี่ย เพราะว่ามันเห็นว่าไม่ได้ทั้งสองคนเเล้วรึป่าว ก็เลยขอล้างเเค้นหน่อย ให้มันมาคุยกันซะเลย

จากนั้นเราก็ไปคุยกะหมี หมีบอกว่าไอ้เนี่ย มันเจ้าชู้จะตาย นิสัยก็ไม่ดี (เเต่หมีไม่ได้บอกนะว่าไม่ดียังไง) เราก็บ่นหมีว่าถ้ารู้เเล้วทำไมไม่บอก ไม่เตือนกัน หมีบอกว่า ถ้าบอกจะเชื่อมั้ยล่ะ ดีไม่ดีหาว่าหมีใส่ความอีก (เพราะว่าหมีก็บอกว่าชอบเราอยู่) เออ....ก็จริงอย่างที่หมีว่า ถ้าคนที่ชอบเราอยู่มาบอกว่า อีกคนนิสัยไม่ดี ใครจะเชื่อฟะ

เราก็เลยแบน ไม่คุยกะเออีกเลย

ตอนเลิกกันใหม่ๆ มันเคยส่งเพลง น้ำลาย ของ silly fool มาให้เราด้วยนะ ตามเนื้อหาก็นั่นเลย หาว่ามันไม่ดีเพราะฟังขี้ปากคนอื่นมา เเต่มาตอนนี้....รู้ซึ้งเลยว่ะ มันไม่ดีจริงๆน่ะเเหละ

เวลาผ่านไปหลายปีดีดัก มีผู้หญิงคนนึงมาแอดเอ็มเรา ชื่อว่า "มด" คุยกันได้สองวัน มดก็บ่นเรื่องแฟน ว่าแฟนเค้าน่ะ ชอบเปรียบเทียบเค้ากะเเฟนเก่า หาว่าเค้าดีสู้แฟนเก่าก็ไม่ได้ สวยก็สู้เเฟนเก่าไม่ได้ แฟนเก่าดีทุกอย่าง เป็นนางฟ้าาาาาา มดรักแฟนมากนะ เเต่ไม่ไหวเเล้ว บลาๆๆๆๆ เราก็ปลอบๆเค้าไป

วันต่อมา มดบอกเราว่าเรื่องแฟนมดที่พูดถึงเนี่ย คือ เอ เอน่ะ เปรียบเทียบมดกะบุ๋นทุกอย่าง แถมบอกว่ายังรักบุ๋นอยู่ มดไม่ไหวเเล้ว มดจะไปเเล้วนะ ฝากดูแลเอด้วย

.........
........
........

อะไรฟะเนี่ย ผ่านไปหลายปีเเล้ว ยังมีเรื่องอีตาคนนี้มาให้เราไม่จบไม่สิ้นเสียที หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป เราก็เข้าไปดูใน hi5 เอ เราก็ได้เห็นว่า มด เนี่ย มีน้องสาวคนนึง ซึ่งก่อนหน้าที่มดจะแอดเอ็มเราน่ะ น้องสาวมด เค้ามาแอดเราก่อน เคยคุยกันบ้าง เเต่ไม่ได้มีอะไร

ด้วยความงงๆงวยๆ เลยคาดการณ์ (เอาเอง) ว่า น้องสาวมด คงมาลองคุยกะเราดูก่อน อาจจะมาสืบมาอะไรซักอย่าง เเล้วหลังจากนั้นมดก็มาคุยกะเรา

เเต่....มันเป็นขบวนการอะไรรึป่าวฟะ แบบว่าวางเเผนกันเพื่อที่จะทำให้เรารู้สึกว่า เอยังรักเราอยู่ กลับไปหาเอดีกว่า

คิดมากยิ่งปวดหัว ก็เลยไม่สนใจละ

เเต่ที่ขำก็คือ ที่ไอ้เอมันบอกเจว่าบุ๋นมีแฟนใหม่ขับ BM เนี่ย มันก็ถูกนะ (สงสัยเอมันจะเป็นหมอดู) เพราะว่าพัฒน์ขับ BM อ่ะ เเต่ว่าเราไม่ได้ทิ้งเอไปหาพัฒน์นะ เพราะเลิกกับเอไปหลายเดือนเเล้ว เราถึงเริ่มคุยกะพัฒน์แบบจริงจัง

จบดีกว่า

สมุดบันทึกช่วยจำ แหลกว่านี้มีอีกมั้ย (บทนำ)

เมื่อวานนั่งเล่นนอนเล่น อยู่ดีๆก็นึกถึงเรื่องของ แฟนเก่า ขึ้นมา นึกแล้วก็ขำ (แต่ตอนนั้นมันขำไม่ออกหรอกนะ) นึกๆไป รู้สึกว่า บางส่วนเราเริ่มลืมๆไปซะเเล้ว ก็เลยเอามาเขียนไว้ดีกว่าเป็นบันทึกช่วยจำ จะได้ไม่ลืม คนอาไร้ โกหกได้อีกอ่ะ

ย้อนไปสมัย 8 ปีที่แล้ว เราเพิ่งเข้าเรียนป.โทใหม่ๆ ชีวิตทุกวัน ผ่านไปอย่างน่าเบื่อ ยังไม่มีเพื่อนสนิท กับเพื่อนเก่าๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะเริ่มทำงานทำการ ชีวิตเด็กมีปัญหาอย่างเรา ก็เลยหันหน้าเข้าหา....อินเตอร์เน็ต

เราเริ่มสมัคร ICQ และเริ่ม chat กับเพื่อนใหม่ๆ เราได้รู้จักกับ "หมี" (นามสมมติ) หนุ่มนักศึกษาคณะวิศวกรรม มหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง เราก็คุยเล่นกันเเหละ เจอหน้ากันบ้าง ไปกินข้าว กินไอติมกันบ้างตามประสาที่เราว่าง (ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ เพื่อนกัน) หลังจากเรียนป.โทเนี่ย เราโมดิฟายตัวเองพอสมควร จากดักแด้ ตอนนี้กลายเป็นผีเสื้อ (ล่ะมั้ง) ใครๆก็ชมว่าสวย หน้าตาดี (เเต่ลึกๆเราว่าเค้าชมตามมารยาทมากกว่า เพราะเราไม่เคยคิดว่าตัวเองดูดี แต่ทำไม๊ทำไมชมกันจัง) ด้วยความข้องใจ ก็เลยเอารูปไปลงในเวบ Sanook (พวกโหวต sticker น่ะ) กะว่าถ้าที่เค้าชมๆกันน่ะ เป็นเรื่องจริง มันก็ต้องมีคนมาชมเรา ถ้าหน้าตาไม่ดี เดี๋ยวก็มีคนมาด่า จะได้รู้ไปเลยว่าตกลงเราดูดีจริงๆเหรอฟะ

พอลงรูป เราก็ได้รู้จักหนุ่มคนนึง ขอตั้งชื่อว่า "เอ" เค้ามาเม๊นต์ให้เราบ่อย จนตอนหลังเราถึงรู้ว่าเค้าเป็นเพื่อนกับหมีนั่นเอง พอรู้ว่าเป็นเพื่อนกับหมี เราก็เลยคุยด้วย แล้วเริ่มนัดเจอกัน เอเป็นคนปากหวาน โรแมนติกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราก็เลยเริ่มรู้สึกดีๆด้วย

เราเจอเอ ตัวเป็นๆ ครั้งแรกตอนเดือนธันวา สมัยก่อนเราจะให้คนที่มาจีบ มาส่ง มารับที่บ้าน เพราะเราอยากให้เค้ารู้ว่าบ้านเราเป็นยังไง ฐานะเป็นยังไง ถ้าคิดว่ารวยหรือจนเกินไป เค้าจะได้ไม่ต้องมายุ่งกะเราอีก (คิดอะไรแปลกๆเนอะ) พอเอรู้ว่าบ้านเราอยู่ไหนนะ โอ้โห แบบมาบ่อยมาก เอาดอกไม้มาวางไว้หน้ารถเรามั่งล่ะ มาจอดรถหน้าบ้านเเล้วโทรให้เราเปิดหน้าต่างมาเจอมั่งล่ะ (น้ำเน่าได้อีก) เเล้วเด็ดสุด วันวาเลนไทน์นะ คืนวันที่ 13 เอาดอกทิวลิป 1 ดอก มาวางไว้ในตู้จดหมายบ้านเรา เเล้วโทรให้เราลงไปเอา เเล้วก็บอกให้เราเปิดวิทยุ เค้าโทรไปขอเพลง "ไม่บังเอิญ" ให้เรา (ขอบอกว่าปลื้มมากกกก) พอวันที่ 14 นะ เอาช่อทิวลิปช่อใหญ่มาวางหน้าบ้านอีก เเล้วยังไม่ไป รอเราอยู่หน้าบ้าน เรายืนคุยอยู่แป๊ปนึง พ่อแม่กลับมา เค้าก็เลยให้เข้าไปคุยกันในบ้าน น่านนนน พ่อแม่เลยรู้จักนายเอกันหมด

นายเอเข้าทางคุณแม่สุดฤทธิ์พอโทรมาที่บ้าน ถ้าแม่รับจะต้องชวนแม่คุย คุณแม่ค๊าบๆๆๆ (แม่เราชอบอ่ะ) ต่อมา นายเอมีงานบายเนียร์ (อย่างที่รู้ เราเรียนลบส จริงๆ เรากะเอ รุ่นเดียวกันนะ เเต่ว่าเค้าเอ็นท์ช้ากว่าเรา) เค้าขอให้เราไปกะเค้า เรื่องอะไรเราจะไป ไม่ได้เป็นแฟนกันนี่หว่า เลยบอกว่า ไปขอแม่ซิ ถ้าแม่ให้ เราจะไป ............คิดว่าอะไรจะเกิดคะ เเน่นอน นายเอโทรคุยกะเเม่ ขออนุญาตพาเราไปงานบายเนียร์ คุณเเม่เห็นว่าน่ารักขนาดนี้เข้าตามตรอกออกทางประตู ก็เลยอนุญาต เราก็เลยไปงานบายเนียร์กะเค้า

เวลาผ่านไป วันที่ 14 มีนา (จำเเม่น อิอิ) เค้าไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆ เเล้วโทรมาหาเรา เล่นกีตาร์ กับร้องเพลง ไม่ขอให้เป็นเหมือนใคร ของศิรศักดิ์ให้เราฟัง เเล้วก็ขอเป็นแฟน อยากบอกว่าเขินมากกกกก เกิดมาไม่เคยมีใครบอกรัก ไม่มีใครขอเป็นแฟน หรือเอาดอกไม้มาให้มาก่อนเลยวุ้ย ก็เลยตอบตกลง ซึ่งนั่นเเหละ คือ จุดเริ่มต้นของเรื่องที่จะเขียนในวันนี้ (เกริ่นมายาวเนอะ)

โดยบุคลิกนายเอก็จะดูเจ้าชู้และกะล่อนนิดๆอยู่เเล้ว เเต่เราไม่ได้ซีเรียสอะไรมาก ยอมรับตรงๆว่าเป็นแฟนคนแรกเลยยังไม่ได้คิดว่าจะจริงจังเท่าไหร่ ลองๆคบกันดู คบไปได้เดือนนึง หมีก็โทรมาหาเรา (จริงๆ ปกติหมีก็โทรมาเรื่อยๆนะ)

"วันนี้บุ๋นมานั่งเรียนกะเอเหรอ"
"ป่าว เราก็ไปเรียนของเราซิ ทำไมเหรอ"
"อ้าว เหรอ ก็เราเห็นเพื่อนๆมันบอกว่าวันนี้เอมันพาสาวมานั่งเรียนด้วย ตัวดำๆ พอดีว่าชั้นไม่ได้เข้าเรียนน่ะ เลยนึกว่ามันพาเธอมาซะอีก ว่าจะโทรมาแซวซะหน่อย"
"...."

เป็นเรื่องซิคับ เราก็วีนเเตกเลย บอกเลิกด้วย ทำกันอย่างงี้ได้ไง เราไม่รับโทรสับเลยนะ เอก็เลย...บุกมาที่บ้าน วันนั้นเป็นวันหยุด พ่อกะเเม่อยู่ เราไม่อยากให้เค้ารู้ว่าทะเลาะกัน ก็เลยต้องชวนเค้าเข้ามาในบ้านเเล้วนั่งเคลียร์กัน (ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่นะ เราจะไม่ลงไปเจอหน้าด้วยซ้ำ)

เอบอกว่า ผู้หญิงคนนั้น ชื่อน้อง "เจ" เป็นเด็กทำมะสาด คณะเดียวกับเราด้วย เป็นเพื่อนกันไม่ได้มีอะไร น้องเค้าเหงา ว่างๆก็เลยเเวะมา น้องเค้ามีแฟนเเล้วนะ บลาๆๆๆๆ แล้วก็บอกเราว่าถ้าไม่เชื่อจะให้คุยกะเจ เจเค้าพร้อมจะเคลียร์เพราะว่ามันไม่ได้มีอะไรจริงๆ อืม.......เราก็เลยใจอ่อน กลับไปดีด้วย

พอดีด้วยได้ซักพัก เราก็เริ่มรำคาญเอ เพราะเอชอบตามเราไปทุกที่ เราไปทานข้าวกับญาติๆ เค้าถามว่าร้านไหน เเล้วก็ขับรถมาจอดที่ร้าน โทรให้เราออกไปเจอหน้าเเว๊บนึง บอกว่าคิดถึงเเล้วก็ไป เราไปกินข้าวกับเพื่อนที่เซนทรัล เดินๆอยู่เราเดินเจอเอในเซนทรัลซะงั้น เหมือนกับว่าเค้าแอบตามเรายังไงไม่รู้อ่ะ เราเริ่มกลัวๆ

ประกอบกับเราเช็คเมล เเล้วก็พบว่า เมลที่เอส่งให้เราโดนเปิดอ่าน (เหมือนโดนใครเเอบเข้าเมลเรา) ซึ่งเราจำได้ว่า เอเคยเล่าให้เราฟังว่า เอเคยแฮ๊กเมลแฟนเก่า เเล้วเห็นว่าแฟนเก่ามีกิ๊ก พอเรื่องราวมันรวมกันเข้าเราก็รู้สึกว่าไม่ไหวเเล้ว ชั้นต้องการความเป็นส่วนตัว มาตามชั้น มาแฮ๊กเมล ทนไม่ไหวเเล้ว เราก็เลยบอกเลิก สรุประยะเวลาที่คบกับเอ ทั้งหมด 3 เดือน

ตอนบอกเลิกเค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้ทำ เค้าถามว่ามีใครรู้รหัสเราบ้าง เราบอกว่ามีอุ๋มคนเดียว เค้าก็บอกว่าอุ๋มนั่นเเหละ น่าสงสัย (อุ๋มไม่ชอบเอมากๆๆๆๆ ซึ่งข้อนี้เอก็รู้) เเต่เราเชื่อใจอุ๋ม ไม่สนใจสิ่งที่เค้าแก้ตัว สุดท้าย ก็จบกันนั่นเเหละ

Monday, January 18, 2010

เที่ยวกะเด็กๆ @ ภูลังกา

เพิ่งกลับจากไปเที่ยวกะน้องๆ ที่ทำงาน (เด็กกว่าเราซักห้าปีล่ะมั้ง) แต่หน้าก็ยังเนียนๆ เหมือนรุ่นเดียวกันใช่ม๊า 5555 ถ่ายรูปแบบขำๆกัน เลยเอามาลงซะหน่อย





Tuesday, January 12, 2010

ตัวปลอม

อยากให้รักรักฉันข้างใน สิ่งนอกกายมองไปแค่ผ่าน.........



อยากให้รักรักฉันข้างใน สิ่งนอกกายมองไปแค่ผ่าน
อยากให้รักนั้นหวาน บอกกันก็ยังไม่สาย

เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นเหมือนเค้า
ไอ้ตัวจริงเรามันไม่เข้าที
ต้องเป็นตัวปลอม ต้องยอมโดนย้อมตัวจริงที่มี
หากเธอว่าดีก็ดี เชื่อเธอ

แต่บางครั้งน้อยเนื้อต่ำใจ
อยากกลับไปเป็นคนเหมือนเก่า
อยากจะฝืนเพื่อเค้า แต่เราไม่เคยสุขใจ

จะยอมทำตามตัวเธอ ทั้ง ทั้ง ที่ใจ
ก็อยากเป็นตัวฉันเองไง
ดูโทรมเล็กน้อย หัวใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
แต่เธอไม่เคยจะแคร์ว่าแท้แท้ข้างใน
เหนื่อหน่ายเต็มทนทุกทีไป
เธอเคยรู้มั้ยใจจริง สิ่งที่สำคัญ

ผ่านมาเนิ่นนานฉันยังสงสัย
เกิดมีวันใดใจหมดเรี่ยวแรง
ที่เคยยอมทน ที่เคยสับสน มันมีเส้นแดง
บทเรียนคงแพงหากเกินเส้นไป

อยากให้รักรักฉันข้างใน สิ่งนอกกายมองไปแค่ผ่าน
อยากให้รักนั้นหวาน บอกกันก็ยังไม่สาย

ก็เกมส์ที่เธอเป็นคนคิดค้นให้ทำ
ผิดถูกยังไงชี้นิ้วนำ เธอลองถามฉันสักคำ ไม่เคยมี
อยากหลบไปเลย บางที่ทุกครั้งที่เจอ
ก็เปลี่ยนไปตามสังคมเธอ
เวลาชะเง้อตามเธอ เหนื่อยจนท้อใจ

จะยอมทำตามตัวเธอ ทั้ง ทั้ง ที่ใจ
ก็อยากเป็นตัวฉันเองไง
ดูโทรมเล็กน้อย หัวใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
แต่เธอไม่เคยจะแคร์ว่าแท้แท้ข้างใน
เหนื่อหน่ายเต็มทนทุกทีไป
เธอเคยรู้มั้ยใจจริง สิ่งที่สำคัญ



ป.ล. ไม่ได้เป็นอะไรนะ ไม่ได้จิตตก แค่ฟังเเล้วชอบ