วันอาทิตย์ที่แสนว่าง

วันนี้เช้าตื่นมาก็ไม่มีอะไร อยู่บ้าน นั่งเล่นอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยๆ  (ว่างจัด)   เพราะชีวิตเราจะยุ่งช่วงปลายเดือนจนถึงต้นเดือน (ประมาณ 28-3) เนื่องจากต้องทำบัญชีของที่บ้านสามี 

อาจารย์ที่สอนภาษาจีนเราสอนว่าเราต้องเลิกพูดว่าบ้านสามี และบ้านเรา     เพราะพอแต่งงานอะไรก็เปลี่ยนไปแล้ว  บ้านสามีน่ะแหละคือบ้านเรา   ส่วนบ้านเราน่ะต้องเปลี่ยนเป็นบ้านแม่  (แต่เราก็ยังไม่ชินซักที)  พูดถึงภาษาจีน....นี่เรากำลังจะจบคอร์สเด็กป.1 แล้วนะ   วันพุธนี้จะสอบไฟนอลแล้ว ยังไม่ได้อ่านเท่าไหร่เลย  โอยยยยย ตัวหนังสือเยอะจำไม่ค่อยจะได้

ว่าแล้วก็ทดสอบความรู้ที่ร่ำเรียนมาหน่อย  今天晚上我去永和豆浆餐廳吃红烧牛肉麺.  แปลว่า ตอนเย็นวันนี้ฉันไปร้านน้ำเต้าหู้หย่งเหอกินบะหมี่เนื้อตุ๋นน้ำแดง     555 อยู่กับปะป๊าสองคน (เพราะมะม๊า สามี และน้องสามีอยู่ไต้หวันกันหมด) เราสองคนก็เลยไปกินบะหมี่เนื้อกัน เป็นร้านของคนไต้หวันล่ะ อยู่ตรงสถานีรถไฟฟ้าช่องนนทรีพอดี  มีเวบไซต์ด้วย www.sukanyayonghe.com    ร้านได้บรรยากาศไต้หวันมากมาย  พนักงานก็พูดจีนกัน  ตกแต่งร้านก็สไตล์ไต้หวัน     เราตั้งใจว่าจะถ่ายบะหมี่มาอวด  แต่.....ถ่ายได้รูปเดียวแบตไอโฟนก็หมด  ถ่ายยังไม่เสร็จเล๊ยยยยยยย    ก็เลย.....ไม่มีรูปมาโชว์ วัยรุ่นเซ็ง

จากการไม่ได้กินเนื้อวัวมานาน  พบว่าเนื้อวัวมีกลิ่นคาว (แต่ยังทานได้ ไม่ถึงกับเหม็น)  และเนื้อวัวย่อยยากกินแล้วอิ่มนานจริงๆ   (ยังอื่มอยู่เลย)