My Life in Taiwan Part 9 : Enjoy Eating (3)

มาดูของหวาน/ขนมกันบ้างมั้ยคะ ของหวานที่นี่ก็คล้ายๆเมืองไทย (ไทย จีน จริงๆอาหารมันก็ใกล้ๆกันแหละ)

ของหวานที่นี่ เอาดังๆ ที่คนไทยรู้จักก็ต้อง น้ำแข็งไส



นอกจากน้ำแข็งไสแบบราดผลไม้ ที่เราเห็นบ่อยๆในเมืองไทย เค้าก็มีราดพวกธัญพืช พวกเครื่องเต้าทึงด้วย อร่อยดีนะ

น้ำแข็งก็มีทั้งน้ำแข็งไส หรือว่าเป็นนมไส (งงมั้ย) แบบในรูปอ่ะ





ของหวาน/ขนมยอดฮิต ถัดมา ก็พายสับปะรด (ไม่ได้ถ่ายรูปมา เลยไปเอารูปมาจาก www.CENS.com ของฝากยอดฮิต หาซื้อได้ทั่วประเทศ เหมือนกล้วยฉาบบ้านเรา)



ของยอดฮิตอีกอย่าง (เราชอบ) คือ ขนมเปี๊ยไส้เผือก (ไม่มีรูปอีกแล้ว ไม่เคยถ่ายอะไรไว้เลย)

ของยอดฮิตถัดมา คือ เยลลี่บ๊วย อันนี้กินบ่อย อร่อยดี ต้องแช่เย็นถึงจะอร่อย (ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้ว เลยไปเอารูปมาจาก www.CENS.com )




อีกอย่าง คือ พวกโมจิต่างๆ ฮิตมาก ขนาดทาร์ตไข่ใน KFC ยังมีแบบยัดใส่โมจิเลย (ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้ว เลยไปเอารูปมาจาก www.CENS.com )



โฆษณา KFC egg tart ที่มี mochi ข้างใน



KFC ไต้หวันเค้ามีทาร์ตไข่ สามแบบ




ต่อไปพูดถึงขนมอื่นๆที่เคยกินมาบ้าง

อันนี้น่ารักมั้ย รูปฟักทอง มันคล้ายๆกับกุ้ยช่ายอ่ะ ข้างในเป็นไส้หน่อไม้กับเห็ด (อันนี้เป็นเมนูมังสวิรัตินะคะ)




อันนี้เป็น เรียกว่าอะไรดี เค้กละกัน เพราะแป้งมันนุ่มนวล คล้ายๆแพนเค้กผสมชีฟฟอนเค้ก เป็นไส้ครีมเผือกที่หอมและ เนื้อนุ่มนวล อร่อยมากกก (สำหรับเรา เพราะเราชอบกินเผือก)




อันนี้ก็เป็นโมจิแบบนึงที่เคยกิน


ขนมชิ้นเล็กๆ หน้าตาคล้ายวิตามินนี่ เราเข้าใจว่ามันคือขนมโก๋นะ รสชาติเหมือนเลย ทำเป็นชิ้นเล็กๆ กินง่ายดี




พวกขนมหวาน เค้าก็นิยมทานกับนมนะ

เฉาก๊วยเค้า ไม่ใส่น้ำเชื่อม หรือน้ำตาลทรายแดงแบบไทย แต่ใส่นมแทน



ถั่วแดงก็ใส่นม นมเย็นๆอร่อยชื่นใจ





ของหวาน/ขนมก็ประมาณนี้มั้ง อ้อ...มีเต้าฮวยอีกอย่างนึง เต้าฮวยก็อร่อย เป็นเต้าฮวยน้ำขิง แต่น้ำขิงเค้าจะใสๆ ไม่หวาน ไม่เข้มข้นเหมือนไทย (คนไต้หวันทานหวานน้อยมากๆ ของหวานทุกอย่างไม่หวานเลยในความคิดเรา)


เก็บตกเครื่องดื่มหน่อย (หรือเป็นของหวานไม่รู้) ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ประมาณว่าเป็นเยลลี่ กับน้ำมะนาวอ่ะ หน้าตาแบบนี้ ตักดป็นแก้วให้กิน อร่อยดี (รูปเอามาจาก http://wikitravel.org/en/Taiwan)




อัพบล๊อกไปก็หิวไป ไปหาไรกินดีกว่าเรา

My Life in Taiwan Part 8 : Enjoy Eating (2)

โอเค มาพูดถึงอาหารที่เป็นมังสวิรัติกันบ้างดีกว่า อาหารมังสวิรัติ ที่นี่เยอะแยะมากมาย หากินก็แสนจะง่าย ร้านส่วนใหญ่ก็จะมีเมนูมังสวิรัติไว้ส่วนนึง

เริ่มจากจานแรกเลยเนอะ ว่าเราเคยกินอะไรที่โน่นบ้าง มาจากหลายๆร้าน (แต่ถ่ายไม่ครบหรอก บางทีไม่ได้ถ่าย)

อันนี้เป็น...เรียกว่าไรดี หม้อไฟ ละกัน เป็นมังสวิรัติ เครื่องก็จะเป็นพวกผัก เห็ด เต้าหู้



ชามนี้บะหมี่เนื้อตุ๋น เนื้อตุ๋นทำมาจากเห็ด



จานนี้เป็นอาหารญี่ปุ่น ขาวๆนั่น มันเป็นผักอะไรซักอย่าง ซอยเป็นเส้นๆ (ไม่รู้ผักอะไร มันมียางๆด้วยอ่ะ เราไม่ชอบ) ซอสสีชมพูด้านล่างคือ ซอสบ๊วย



จานนี้จากร้านอาหารญี่ปุ่นเหมือนกันค่ะ เห็ดเออรินจิย่าง เห็ดอันใหญ่บึ้ม แถมมีมะนาวให้บีบ เหมือนปลาย่างเลย




หน่อไม้ย่างราดซอสมิโซะ




ร้านข้างล่างนี่ เป็นร้านน่ารักๆ ขายอาหารมังสวิรัติโดยเฉพาะ ชื่อร้าน Freemode





ทานอะไรกันบ้าง



ข้าวผัดอะไรซักอย่าง (จำไม่ได้) ช้าวเป็นข้าวสาลีนะ



ข้าวอบชีสของเรา (ข้าวเป็นข้าวสาลีเหมือนกัน)



ขนมผักกาด จานนนี้อร่อยมากมาย



ซุป



สลัด


ของหวานเป็นเยลลี่กระเจี๊ยบ




มาดูเมนูจากร้าน Five Dime Driftwood กันบ้าง ชื่อจำยากเนอะ ร้านหน้าตาพิลึกๆ ที่เคยโพสต์ใน FB น่ะแหละ http://www.five-dime.com.tw/

ร้านเนี๊ยๆ จำได้ป่าว





เห็ดเออรินจิผัดไข่เค็ม



จานนี้ไม่รู้ชื่อ เป็นเต้าหู้ ผัดๆมาอ่ะ ตอนแรกนึกว่าผัดผงกะหรี่ แต่ไม่ใช่ น้ำเหลืองๆนั่นเป็นฟักทอง




เป็นไงมั่ง เราว่าอาหารเค้าดูมีความคิดสร้างสรรอ่ะ ไม่เหมือนอาหารเจ หรืออาหารมังสวิรัติในไทย ที่เน้นหน้าตาเหมือนอาหารปกติ แต่เปลี่ยนเนื้อสัตว์ เป็นโปรตีนเกษตร เนื้อเจ ไก่เจ อะไรง๊้แทน ที่นี่ไม่ค่อยมีเนื้อสัตว์เทียม เหมือนกับว่าเค้าใช้ เห็ด ใช้เต้าหู้ให้เห็นกันจะๆ ไปเลย (เท่าที่เราเจอนะ)

My Life in Taiwan Part 7 : Enjoy Eating (1)

ต่อเรื่องของกิน และของกิน อิอิ

เนื่องจากว่า....ตอนไปรอบแรก (เดือนพฤษภา) ยังไม่ได้กินมังสวิรัติ งั้นก็พูดเรื่องอาหารมนุษย์ปกติก่อนแล้วแล้วกัน ของกินที่นี่ ก็จะเป็นอาหารจีน (เป็นอาหารจีนสไตล์ไต้หวันอ่ะนะ) ลักษณะบ้านเมืองเค้าก็จะคล้ายๆเวลาไปฮ่องกง ก็คือมีร้านอาหาร มีแผงลอยขายของกิน ร้านน้ำ (ชาไข่มุก) ร้านกาแฟ ร้านเบเกอรี่ แฮมเบอร์เกอร์อยู่ตลอด พูดง่ายๆว่า ไม่อดตายกันเลยทีเดียว

ของดังยอดฮิต อย่างหนึ่งก็คือ เต้าหู้เหม็น (ของโปรดคุณสามี เราก็ชอบด้วยเหมือนกัน อิอิ) ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้ว ฮืออออ



เต้าหู้เหม็นมีประวัติความเป็นมามาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิง โดยในปีที่ 8 แห่งรัชสมัยสมเด็จพระจักรพรรดิคังซี (พ.ศ. 2212) มีบัณฑิตชื่อ หวังจื้อเหอ เข้ามาสอบจอหงวนที่ปักกิ่ง แต่สอบไม่ได้ จึงตัดสินใจตั้งรกรากอยู่ที่ปักกิ่งและหาเลี้ยงชีพด้วยการทำเต้าหู้ขาย จนกระทั่งเมื่อถึงวันหนึ่งในฤดูร้อนปีหนึ่ง เต้าหู้เกิดขายไม่หมดขึ้นมา หวังจื้อเหอจึงหั่นเต้าหู้เป็นชิ้นเล็กๆ โรยเกลือและชวงเจีย แล้วจึงเก็บไว้ในไห เมื่อเวลาผ่านไปนาน หวังจื้อเหอนึกถึงเต้าหู้ที่เก็บไว้ในไหขึ้นมา จึงลองนำออกมาดู พบว่าเต้าหู้มีกลิ่นเหม็นมากและเปลี่ยนเป็นสีเทาเขียว แต่พอลองชิมดูก็พบว่ามีรสชาติดี จึงได้ลองนำไปขายที่ตลาด และเต้าหู้เป็นก็เป็นที่ชื่นชอบของทุกคน (ข้อมูลและภาพประกอบจาก http://th.wikipedia.org/wiki/เต้าหู้เหม็น)


เต้าหู้เหม็น มันอร่อยมากๆ บางคนเค้าว่ามันเหม็น แต่เราไม่รู้สึกอ่ะ รู้สึกแค่ว่า เออ มันมีกลิ่นนะ (อาจจะเป็นเพราะว่า เรากินของหมักดองเป็นประจำก็เลยชินมั้ง)


ของยอดฮิตอย่างอื่น....ไม่รู้แล้วอ่ะ 555 เพราะว่าเราไปแบบคนท้องถิ่นอ่ะ เรารู้แต่ว่าเราชอบ ซาลาเปาที่นี่มาก แป้งไม่เหมือนที่เมืองไทย (ที่เมืองไทยก็มีซาลาเปาสูตรไต้หวันนะ แต่เค้าจะเรียกว่าซาลาเปาทอดน้ำ)

ว่าแล้วก็รีวิวร้านอาหารไปซะเลยแล้วกัน

ร้านแรก เสี่ยวหลงเปา ร้าน Din Tai Fung




กลับมาเมืองไทยปุ๊ป เจอมาเปิดอยู่ที่ CTW เลยทันที




ร้านนี้ได้ Michelin star ด้วย ที่ไต้หวันก็คิวยาวเชียว ของดังก็คือ เสี่ยวหลงเปาหลากหลายไส้

เมนู




อันนี้เป็นไส้มันปู หรือไข่ปูประมาณเนี๊ย (ไม่ได้เป็นคนสั่งอ่ะ แต่มะม๊าบอกว่ามันเป็นมันปู) แพงนา



อันนี้ใส้ ผักอะไรซักอย่างมากับกุ้ง มันเลยสีออกเขียวๆ




ขิงฝอย เอาไว้ทานกับเสี่ยวหลงเปา (ต้องราดจิกโชว่ลงไปหน่อย)


อย่างอื่นก็มี อันนี้เป็นบะหมี่อะไรก็ไม่รู้ 555 (ขำตัวเอง โพสต์แต่ละอย่าง ไม่รู้จักชื่อ) ไอ้ก้อนๆนั่นคือเต้าหู้




เครื่องเคียง สั่งมะระ (อร่อยอ่ะ เค้าชอบกินมะระ) กับถั่วงอก





ของหวานดังของเค้า Steamed red bean rice cake เราว่ามันคล้ายๆขนมโก๋ เราไม่ชอบอ่ะ




มันเป็นร้านดังก็จริง แต่เราว่ามันไม่อร่อยอ่ะ 55555 ใครอยากลองไปทานได้ที่ CTW นะจ้ะ

อืม....พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ไม่งั้นเดี๋ยวจะกลายเป็นบล๊อกชวนชิมไป (มี multiply เป็นเรื่องกินอันเดียวก็พอ แต่ว่า....ไม่ได้อัพนานแล้วอ่ะ แหะๆ) ติดตามตอนต่อไปนะคะ เรื่องกินเราพูดได้ยาว 5555

My Life in Taiwan Part 6 : Enjoy Drinking !

พูดเรื่องอาหารการกินไปนิดหน่อยแล้ว ตอนนี้จะพูดแบบจัดเต็ม

เริ่มจาก.... เครื่องดิ่มก่อนก็แล้วกัน (ตามหัวเรื่อง)
ของที่สุดแสนจะ well known ในไต้หวันจะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจาก "ชาไข่มุก" รสชาดไม่ต้องพูดถึงเพราะเมืองไทยก็มีขายฟะ ของไต้หวันแท้ๆ รสชาดเป็นไง ? ตอบเลยว่า ไม่รู้ 555 เพราะว่าไม่อยากกินอ่ะ แวะร้านชาไข่มุก แต่สั่งน้ำผลไม้อย่างอื่นแทนทุกที เราไม่ชอบกินไอ้เจ้าไข่มุกด้วยแหละ (แต่คุณสามีชอบ)




หน้าร้านชาไข่มุก เห็นมะๆ มีอย่างอื่นอีกเยอะแยะ (อ่านไม่ออกเหมือนกัน)





นอกจากชาไข่มุกแล้ว สิ่งที่คนนิยมดื่มกันมากก็คงจะเป็นกาแฟ ที่ไต้หวันมีร้านกาแฟเยอะมากๆ ขนาดใน7-11 ยังมีขายกาแฟสดเลย คิดดู

ไม่ได้ถ่ายรูปมาอ่ะ ลืมคิดไป (ไปไต้หวันเหมือนไปเยื่ยมญาติด้วยอ่ะ ไปไหนมาไหน ไม่ได้ถือกล้อง)




อันนี้เป็นมื้อเช้าวันหนึ่งของเราที่ร้านกาแฟ dante coffee (มีหลายสาขา)



กาแฟเย็นที่นี่ จะใส่น้ำแข็งกระจิ๊ดเดียว เหมือนที่เราเจอที่ยุโรป (อาจจะมีแต่เมืองไทยนี่แหละมั้ง ที่กาแฟเย็นมีน้ำแข็งล้นทะลัก) ไหนๆพูดถึงร้านกาแฟ dante แล้วก็ขอพูดถึงสิ่งที่ประทับใจที่เจอซะหน่อย เนื่องจากที่ไต้หวันน่ะ เค้าตื่นตัวกันเรื่อง recycle มากๆ รวมถึงพวกร้านอาหารต่างๆด้วย อย่างร้าน dante เนี่ย เวลาสั่งกาแฟกลับบ้าน เค้าไม่ได้ใส่ถาดหลุมๆรองให้แบบสตาร์บัคนะ แต่เค้าเอากล่องนมมาตัดๆ แล้วสวมไปแบบนี้



มันอาจจะดูตลก ถ้าเป็นเมืองไทย คนซื้อคงด่า แต่นี่เหมือนว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาๆมากๆสำหรับประเทศนี้ ชอบนะ ใช้ของทุกอย่าง อย่างคุ้มค่า

เครื่องดื่มที่อร่อยอีกอย่างของที่นี่คือ น้ำมะระปั่น (อร่อยมากมาย ไม่ขมเลย มันเป็นมะระลูกขาวๆอ่ะ) ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้ว ฮืออออออ ลองเซิร์ชดูในกูเกิ้ลนะ มีคนพูดถึงเยอะ

ถ่ายน้ำจากร้านอื่นมาแทน อันนี้เป็นน้ำมะเฟือง หวานแสบคอไปหน่อย เหมือนเป็นมะเฟืองแช่อิ่มอ่ะ ให้เราซดน้ำเชื่อม กับเนื้อมะเฟืองเป็นชิ้นๆ (ร้านนี้เปิดมานาน และเป็นร้านดัง แต่อย่าถามว่าอยู่ไหน ชื่ออะไรนะ เค้าไม่รู้)




ที่นี่คนนิยมกินยาคูลท์ มีหลายรสหลายแบบ รวมถึง ยาคูลท์นมจืด !!

อาจดูแล้วขัดกับจิตสำนึกคนไทยที่ว่า ยาคูลท์คือนมเปรี้ยว แต่นมจืดเค้าก็โอเคนะ อร่อยดี