งานแต่งงานที่ไต้หวัน......มีอะไรที่แตกต่างจากเมืองไทยเยอะพอสมควร >>> จะมีภาพจาก 2 งานปนๆกันนะคะ
เริ่มต้นเลยคือเรื่องการแต่งตัว แน่นอนว่าพื้นฐานก็คือ ใส่สูทและชุดราตรี หรือค็อกเทลเดรส เหมือนเมืองไทย แต่สีสันนั้น.....สามารถใส่สีดำได้อย่างไม่มีปัญหาเลยล่ะ
อันนี้เป็นงานแต่งงานของลูกพี่ลูกน้องสามีเรา สาวชุดดำคนนั้น เพื่อนสนิทเจ้าสาวหรือพิธีกรจำไม่ได้แล้ว ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเพื่อนสนิทเจ้าสาวขึ้นมากล่าวถึงเจ้าสาวค่ะ (ขอปิดหน้านิดนึงนะ : ))
เรื่องลำดับพิธีการก็เหมือนไทยล่ะค่ะ มีตั้งโต๊ะหน้างาน รับซอง แจกของชำร่วยกัน ซึ่ง......อันนี้อยากพูดถึงมากถึงมากที่สุด
ที่นี่ตั้งโต๊ะแยกนะคะ แขกเจ้าบ่าวหรือแขกเจ้าสาว เวลาเขียนอวยพรอาจเขียนรวม แต่เวลารับซองนี่แยกกัน และ...และ....และ เปิดซองกันเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ เห็นกันจะๆ นับกันสดๆ โดยจะมีเป็นสมุดรายชื่อ (น่าจะมีขายสำเร็จรูปเหมือนพวกสมุดประสาทพรของไทย) โดยญาติๆที่นั่งรับซอง จะเปิดซอง เขียนชื่อแขกคนนั้น และจำนวนเงินที่แขกใส่ในซองลงในสมุด
จากรูปนี่คือเราไปนั่งรับแขกตรงเขียนอวยพรค่ะ เพราะว่าเราพูดจีนไม่ได้ เขียนจีนไม่ได้ สาวๆที่นั่งถัดจากเราจะเป็นคนรับซอง และเขียนลงสมุดค่ะ
ถามว่าใส่ซองกันเท่าไหร่ ใส่หนักนะคะ 1,000 ไม่มีนะ ต่ำสุดที่เห็นคือ 2,000 แต่ส่วนมากจะเป็น 6,000 เพราะไต้หวันชอบเลข 6 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็คงอยู่ที่ระดับของงานแต่งด้วยค่ะ (อันนี้ที่รู้ตัวเลขเพราะงานญาติ และเราก็ช่วยนับซอง นับเงินอยู่ตรงนั้น)
ส่วนของชำร่วยงานแต่ง.....ส่วนมากจะเป็นขนมค่ะ งานญาติเรานี่ไม่มี (มั้ง) เพราะเราไม่เห็น แต่ในรูปนี่คืออีกงานที่เราไปมา ของชำร่วยเค้าเป็นขนมจริงจังนะคะ 1 ซอง จะได้ 1 กล่องแบบนี้เลย
สามีเราบอกว่า อันนี้คือ งานธรรมดา ไม่หรูหรามาก ก็จะเป็นพวกคุกกี้ในกล่องผ้าหรือกล่องกระดาษ แต่ถ้างานหรูหราก็จะเป็นพวก chocolate ที่มาในกล่องเหล็ก หรือขนมยี่ห้อไฮโซแพงๆ ใครรับฝากซองมาเยอะ ควรจะขับรถมานะคะ ไม่งั้นขากลับลำบากแน่ๆ
อีกอย่างที่มีแจกคือรูปพรีเวดดิ้งบ่าวสาวค่ะ อัด 2P ตั้งไว้หน้างานคู่กับพวกของตกแต่ง ใครใคร่หยิบก็หยิบค่ะ ไต้หวันเค้าดังเรื่องรูปพรีเวดดิ้งอยู่แล้ว เราก็หยิบมาค่ะ (ขอปิดหน้านิดนึง) ที่เซนเซอร์ข้างล่างเป็นชื่อบ่าวสาวนะคะ
มาถึงเรื่องของกิน.......เหมือนเมืองไทยค่ะ มีทั้งงานบุฟเฟ่ต์ และงานโต๊ะจีนค่ะ แต่ที่ไต้หวันคนทานมังสวิรัติเยอะมาก ดังนั้นการ์ดงานแต่งมักจะมี RSVP ให้ตอบกลับว่า คุณกินปกติหรือกินมังสวิรัติ เพราะเวลาเสิร์ฟจะได้เสิร์ฟถูกค่ะ โดยมีทั้ง แยกโต๊ะมังสวิรัติกับโต๊ะปกติ และให้นั่งรวมกันโดยคนเสิร์ฟจะต้องจำว่าคนไหนทานอะไร ซึ่งแบบที่สองก็จะดีว่า เพราะมาด้วยกันแต่กินคนละแบบก็สามารถนั่งด้วยกันได้ ไม่ต้องแยกโต๊ะ อย่างเช่น เรากับสามี เป็นต้น (เราทานปกติ สามีทานมังสวิรัติ)
โต๊ะจีนจะเสิร์ฟให้เป็นจานของใครของมันนะคะ ไม่ใช่เสิร์ฟจานใหญ่แล้วให้แขกมาตักกันเองแบบเมืองไทย นี่เป็นอาหารที่เราทาน
อิ่มนะคะ อิ่มมาก โดยเฉพาะตอนสุดท้ายที่เป็นไอศกรีม เพราะ.....คนแก่และผู้ใหญ่มักจะไม่กิน แล้วมันเก็บไม่ได้ซิคะ ละลาย ด้วยความเสียดายเพราะมันแพง เราเลยกินไป 3 ถ้วยค่ะ 555
อ้อ....บ่าวสาวไม่ได้อยู่บนเวทีตลอดงาน เหมือนไทยนะคะ งานพิธีการมีแป๊ปเดียว แล้วบ่าวสาวก็ลงมานั่งทานอาหารที่โต๊ะเหมือนคนอื่นๆนี่แหละค่ะ ไม่ต้องทนหิว อาจะมีเดินไปคุยกับเพื่อน คุยกับญาติ บ้างตามสบายเลยค่ะ แล้วก็มีโยนช่อดอกไม้เหมือนเมืองไทยนี่แหละ แต่พอทานเสร็จแล้ว บ่าวสาวก็จะมาส่งแขกหน้างานค่ะ โดยจะถือตะกร้าใส่ขนมมาขอบคุณแขก (เป็นลูกอม หรือขนมเล็กๆน้อยๆ) โดยส่วนมากก็จะเปลี่ยนชุดค่ะ ไม่ใช่ชุดเจ้าสาวสีขาว
จริงๆ ไม่มีถ่ายรูปกับแขก ตอนแขกกลับนะ แต่นี่เรามาจากเมืองไทยกันเลยขอถ่ายซักหน่อย 555 พ่อเจ้าสาวเค้าทำงานที่เมืองไทยค่ะ เจ้าสาวก็เรียนที่เมืองไทยด้วย ตอนส่งแขกเลยใส่ชุดไทย มียกมือไหว้ด้วย น่ารักจัง (สังเกตว่าเจ้าบ่าวจะถือพานที่ใส่ขนมแจกตอนเลิกงานค่ะ ปกติจะเป็นตะกร้า งานนี้น่ารักใช้พานเมืองไทย) ส่งให้ใครดูมีแต่คนบอกว่า.....ไหนว่าไปงานที่ไต้หวัน -_-"
ปิดท้ายด้วยภาพอาหารที่เหลือจากงานแต่งค่ะ เอามาทานต่อวันรุ่งขึ้น .....เหมือนเมืองไทยแหละค่ะ บางทีโต๊ะไม่เต็ม แขกกลับก่อน ฯลฯ ก็เราเป็นญาตินี่คะ ก็ต้องเอากลับบ้านถูกป่าว ที่นี่เค้าเสิร์ฟเป็นจานๆ ฉะนั้นของเหลือนี่คือ ห่อมาเป็นจานๆเช่นกันค่ะ เช่น กุ้งมังกร 1 ชิ้นต่อ 1 กล่อง สลัด portion เล็กๆต่อ 1 กล่อง อันนี้คือเอามาเทรวมกันหมด.....กินกุ้งมังกรกับหอยเชลล์จนเอียนเลยบอกตรงๆ
No comments:
Post a Comment