mens are from mars women are from venus

สงสัยจะจริงอย่างที่เค้าว่า mens are from mars women are from venus เหมือนมาจากคนละโลกใช้กันคนละภาษาแฮะ

เรามีหนังสือเล่มนี้ เราว่าดีนะ ได้เเง่คิดการมีแฟนดี แต่ว่าไอ้เจ้าอาร์ต (แฟนเก่า) มันยืมไปสามพันแปดร้อยปีแล้วไม่คืน จะไปทวงก็คงจะไม่เพราะเลิกคบกันไปแล้ว เราไม่คุยกัน ไม่ติดต่อกันเลย

เมื่อวานคุยกะพัฒน์ (จริงๆ ฮึ่มๆกันตั้งแต่วันก่อน) คุยไปคุยมาก็ยิ่งรุ้สึกว่าผู้ชายกะผู้หญิงมันต่างกันจริงๆ เหมือนพูดคนละภาษา จำได้เลยว่าใน mens are from mars women are from venus บทนึง (บทไหนจำไม่ได้) เค้าบอกว่าผู้ชายจะไม่พูดปัญหาของตัวเองให้ใครฟัง พยายามแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง ฉะนั้นถ้าเค้าพูดปัญหาออกมามันต้องเป็นเรื่องหใญ่มากๆ และต้องการความช่วยเหลือ แต่ผู้หญิงน่ะชอบระบายสิ่งที่ตัวเองอึดอัดไม่สบายใจให้คนที่ตัวเองเชื่อใจได้รับรู้ และรับฟัง (เน้นว่ารับรู้และรับฟัง) แบบว่าฟังตูหน่อยเถอะแต่ไม่ต้องแสดงความคิดเห็นหรือช่วยแก้ปัญหาก็ได้ แค่อยากเล่าเฉยๆ แต่พอเล่าให้ผู้ชายฟัง เค้าจะจริงจังว่านั่นคือปัญหา และพยายามช่วยแก้ไขทุกอย่าง รวมถึงคิดว่าเรื่องที่เราพูดน่ะ เราเครียดกับมันมากจริงๆ

เหตุการณ์ตัวอย่าง
เหตุที่ 1 เราเคยเล่าให้พัฒน์ฟังว่า "น้องที่ทำงานเรียกเค้าว่า แก๊งก์บางแค (สาวโสด แก่ ขาดคนดูแล) ฮือๆๆ" ถ้าเป็นผู้หญิง ก็จะขำๆ ไม่อะไรใช่มั้ย (เพราะเราก็ไม่ได้ซีเรียสแค่เล่าขำๆ) แต่ฮีกลับว่าเราว่า เราไม่ดูแลตัวเอง แล้วพอคนอื่นว่าแก่ ก็มาเครียด มาโวยวาย "....."
เหตุที่ 2 "เหนื่อยอ่ะ ตัวเอง งานเยอะ ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กิน" ฮีบอกว่า จะหักโหมทำงานไปทำไม หัดดูแลตัวเองบ้าง ไม่กินข้าวเดี๋ยวก็โรคกระเพาะขึ้นอีกหรอก เคยดูโฆษณามั้ย ที่ทำงานหนักเป็นพนักงานดีเด่น แล้วพอแก่ก็นอนบนเตียงเพราะไม่สบาย บลาๆๆ
เหตุที่ 3 "ตัวเอง รถยังไม่ได้เลย เลทมาสองอาทิตย์แล้ว เค้าเซ็งอ่ะ เซลล์ก็บอกว่าไม่รู้จะได้เมื่อไหร่" ฮีก็บอกว่า โทรไปหาหัวหน้าเซลล์เลย เเล้วบอกว่า ลูกน้องคุณพูดอย่างงี้กับผม โน่น นั่น นี่ รถก็ยังไม่ได้ บลาๆๆๆ

เรื่องที่พูดข้างบนมันก็ขำๆอ่ะ คงคล้ายๆ อาร์ตตัวแม่ ของโน้สอุดม คือ ขำๆ ถึงจะบ้าๆบอๆแต่ก็ร๊ากกกกก แต่บางครั้งพอเป็นเรื่องที่ซีเรียสจริงๆ มันก็เป็นเหตุที่ทำให้ทะเลาะกันนะ

ตั้งใจว่าจะซื้อ mens are from mars women are from venus ให้พัฒน์อ่านเล่น (ไม่รู้จะอ่านรึป่าว) เผื่อว่าจะเข้าใจชั้นบ้าง เชอะ